Story cover for Unutulmuş İzler by CeylinnurDik
Unutulmuş İzler
  • WpView
    Reads 26
  • WpVote
    Votes 3
  • WpPart
    Parts 3
  • WpView
    Reads 26
  • WpVote
    Votes 3
  • WpPart
    Parts 3
Ongoing, First published May 17
Mature
KARAKTER TANITIMI
Elaya Kaya:19 yaşında sessiz,gözlemci ve içine kapanık ama çok derin duyguları var.
Küçük bir kasabada yaşıyor, Annesi yıllar önce evi terk etmiş. Babasıyla beraber yaşıyor ama araları mesafeli.

Kemal Kaya:45 yaşında.Elayanın babası. Soğuk bir adamdır,bu kasabadaki herkes gibi kemal de sessizdir. Sert bir kişiliği var ama içten iyi birisidir. 

Duru Sanaç:19 yaşında. Elayanın en yakın arkadaşı. Çok sıcakkanlı ve tatlı bir kızdır. Komik ve iyimserdir zorluklarda çözüm bulur ve cesurdur.

Aras(kaya):20 yaşında.Gizemli ve bi o kadar da soğuktur. Fazla konuşmaz insanlarla iletişim kurmaz. Kelimeleri de bakışları kadar keskindir,ama dıştan sert gözükse de içten içe yumuşak bir kişiliktir.

Elif Kaya: Elayanın Annesi. Durgun bir kadın sırlarla kaplı. 





Bir gün okul çıkışı eve giderken, posta kutusunda hiç adı yazmayan bir mektup buluyor.
Mektupta sadece şu yazıyor:

> "Sakladıkları sandığın içinde değil, eski defterin arasında. Gerçekleri görmeye cesaretin var mı?"



Elaya ne olduğunu anlamaya çalışırken mektuplar gelmeye devam ediyor. Her biri geçmişine dair bir sırrı işaret ediyor. Yıllar önce evi terk eden annesiyle bağlantılı olma ihtimali Elayayı oldukça strese sokuyor.
Bu sırada, okulda yeni gelen bir çocukla tanışıyor: Aras.
Aras gizemli biri. Herkes ondan uzak duruyor ama Elaya onunla garip bir bağ hissediyor. Aras, Elaya'ya hem yardım etmeye başlıyor hem de kendi geçmişiyle yüzleşiyor.
All Rights Reserved
Sign up to add Unutulmuş İzler to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
56 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
MAHKUM cover
5. seviye cover
İNTİKAM BÜYÜSÜ  cover
SOYADINDA ZİNCİR cover
Crathall-taekook cover
DƏLİXANA cover
Mardin'de Bir Sır cover
Köpek cover
ÂFİTAP cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

56 parts Ongoing

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.