Kıyam

Kıyam bir adam değil. Kıyam bir isim değil.
Kıyam, adaletin terk ettiği topraklarda doğan bir haykırış. Bir halkın bastırılmış öfkesinin yankısı. Sistemin unuttuğu masumların çığlığı.

İsmi hiçbir resmi kayıtta geçmedi. Yüzünü gören olmadı... Ama onun adını duymayan da kalmadı. Karadeniz'in sokaklarında bir duvar yazısıyla başladı her şey: "Adaletin yok olduğu yerde, Kıyam var olur."

Kıyam, bir savcı değil, hele bir polis hiç değil.
O, devletin sustuğu yerde konuşan, halkın unuttuğu yerde hafıza olan bir sanrı.

Çünkü Kıyam bir rivayet değil... O, sistemin görmezden geldiği adaletsizliklerin içinde doğmuş bir isyan. O, kaybolan çocuklar, kapatılan dosyalar, susturulan kurbanlara gün ışığı olurken, cezasız kalan canilerin en büyük karanlığı.