
"Bu hikayede ipleri tutan bir kuklacı yoktu, aksine herkes kendi şeytanının kuklasıydı." ☆ Lemures; kötü niyetli ölülerin ruhları İnsanlar kötü doğmazdı, kötü olmaya zorlanırdı. Her aydınlığın karanlığa dönüşmesinin bir hikayesi vardı. Ve ben karanlığa doğmuş bir ölüydüm. Bana bahşedilen aydınlığın karanlığında kalmış bir kızdım. Karanlığı aydınlatan ölülerin mumları ya yanıp kül olacaktı ya da yanmaya devam edecekti. Ölüler aydınlıkta kalmaz, aydınlık bırakmazdı. Ve o gün güneş doğdu, ölüler üzerlerine kapanan örtünün birer altında kalanlar oldular. Yakılan yaktı, acıyan acıttı. Kefen ile sarılan beden aydınlığa değil karanlığa uğurlandı. Şafak, Araf gibi yaşayan ölülerle doluydu. Ne aydınlık ne karanlıkAll Rights Reserved
1 part