Zaklęta w Palantìr

,,Wiatr echem wspomnień niesiony, w nie zapomniany świat. Głęboko w serce wkopany. Wśród blizn i ran. Lżej wieje, poczym tworzy huragan, gdy spojrzała mu w oczy. Falą uderzył z zdwojoną siłą, aż łzy popłynęły. Tam, gdzie obietnicą złożona. Wieki miała trwać. Grało starą melodię. Gdzie przeważył strach.
Pamiętała, gdyż razem byli, kochali....lecz w tamtym momencie, świat z hukiem się zawalił. Dźwięk szkła rozniesiony, wody taflą. We każdą świata stronę. Koszmar nie był bajką. Pamiętała, gdy z milczeniem, odszedł na ustach. Rozłamało jej serce, w tętniącą pustkę.
Ciszą głuchą wypełnił, zakąki jej duszy. Wyrwał serce. W którym puls już nie buczy. Przed oczyma jego widok, w płaszczu ukryty. Za miłością, uczuciem i muzyką. Zatrzasnął drzwi. Nienawiść wygrała melodię, pustkowiem poniesioną. Nie widząc, iż w mrocznych jego oczach, posiada jeszcze miłość- Zamgloną."

Pomysł:

@Silmarillion.J.R.R. Tolkien.