Perfect Symphony Of Two (Epic The Musical)

Hermes po chwili, długiej jak wieki, ułożył się obok niego, zakładając splątane pasmo za ucho księcia.

Bogowie nie musieli spać, ale leżenie u boku syna Odyseusza, samo w sobie regenerowalo go niczym sen.

Nakrył go ostrożnie kocem, opierając głowę o poduszkę, zostając tak przez godziny, aż książę się obudził.

Powitał go z figlarnym uśmiechem, sekundę gdy upewnił się, że apatyczny błysk zniknął z oczu Telemacha.

"Skoro już jesteśmy w łóżku..."
Przysunął się w jego stronę, a słońce malowało najpiękniejsze cienie na twarzy boga. W powietrzu unosił się zapach nocy i delikatna muzyka, niesiona z rydwanie daleko na niebie, doprawiona wokalami z komnat królewskiej pary.

Telemach uśmiechnął się, unosząc niewinnie brew.

Ten człowiek go kiedyś zabije - pomyślał Hermes - i może tak powinno być

Telemach x Hermes
- one shot
- no 18+