Büyüdüğüm çocuk yurdunda her zaman insanların bakışlarından kaçmışımdır . Bunun nedeni küçüklük aklı ile herkesin bana babamın baktığı gibi bakacağını düşünmemdi , çünkü ne zaman babamın gözlerinin içine üç saniyeden fazla baksam hep bana bağırır çağırır ve azarlardı daha sonra ise hıncını annemden çıkarırdı . Yurtta annem ve babam yoktu ama babam ve annem yalnızdı, annem kimsesiz , tek başına ve babam yüzünden aciz.
Birgün buradan kaçıp annemi bulmaya gidecektim ve bunu elbet birgün burada edindiğim arkadaşlarımla yapacağım .
Annemi tek bırakmayacağım he ne kadar geç kalsam bile ...
Bu eser, 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu kapsamında korunmaktadır. Eserin tüm yayın, kopyalama, çoğaltma, dağıtım ve uyarlama hakları yazarı EsilGibi123 isimli kullanıcıya aittir. Yazarın yazılı izni olmadan hiçbir kısmı dijital, basılı veya görsel ortamda kullanılamaz. Aksi durumlarda yasal işlem başlatılacaktır.
© 2025 EsilGibi123. Tüm hakları saklıdır.All Rights Reserved