Dear Mister Author
  • Reads 966
  • Votes 76
  • Parts 22
  • Reads 966
  • Votes 76
  • Parts 22
Ongoing, First published May 12, 2015
" The hardest part of loving Someone is when that Someone doesn't know you exists! :(.."

 *Ayen 

I wasn't LOOKING for love or even HOPING to be loved dahil para sa isang kagaya ko na LONER, ANTI SOCIAL AT MAY SARILING MUNDO eh para sa mga tao sa campus I'm no other than MISS INVISIBLE!

Kuntento na ako mag isa. Atleast tahimik at walang sakit sa ulo unlike ng mga naka IN A RELATIONSHIP status. 

Until I started following this "Mysterious" GUY AUTHOR sa Watty.

His entry na JOURNAL NG TORPE made me feel connected to him. 

Not realizing na slowly I'm starting to FALL FOR THE GUY na hindi ko pa nakikita o nakakasama.

Possible pala yun ano? Ang ma IN LOVE virtually?

Sad part lang may mahal na siyang iba na siya ding dahilan ng sadness nya..

Hahanapin kita my MR. AUTHOR and when I do sisiguraduhin kong hindi ka na malulungkot muli. Wait for me.. Just pls wait..

*JIGGS

I liked her eversince. Yung pagiging simple, careless, walang pakialam at pag ka boyish nya ang what attracts me to her the most. 

Ang problema lang hindi ko siya kaya kausapin. For her I'm just the popular rich snob guy na never niya balak maka socialize. 

Ano kaya ang pwede ko gawin para malaman nya na I'M NOT AS BAD AS WHAT SHE THINKS.

Masabi ko kaya sa kanya ang lahat ng nararamdaman ko bago pa man siya mapunta sa iba?.. 

Originally Written By: SACHIAM
All Rights Reserved
Sign up to add Dear Mister Author to your library and receive updates
or
#151invisible
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.