Dotyk, który uzależnia

Nie każda miłość jest lekarstwem. Nie każda bliskość - schronieniem. Czasem to, co wabi nas najmocniej, potrafi nas unicestwić w absolutnej ciszy.

Rita od zawsze była obcym elementem w otaczającym ją świecie. Zbyt krucha, zbyt introspektywna, zmysłowo chłonąca każde drgnienie. Wystarcza jeden nowojorski klub spowity cieniem, jedna wymiana słów, jedno elektryzujące spojrzenie, by cienka nić jej dotychczasowego życia zaczęła się nieodwracalnie plątać.

Kai pojawia się w jej życiu nie jako zbieg okoliczności, lecz jak precyzyjnie sformułowana odpowiedź na jej najskrytsze potrzeby. Słowa, których używa, brzmią jak zaklęcia. Dotyka tak, jakby od dawna znał topografię jej najgłębszych lęków. Wie, kiedy zamilknąć, aby jego nieobecność zostawiła po sobie palący, niezmywalny ślad.

Jednak im bliżej pozwala mu się zbliżyć, tym ostrzej czuje przeszywający dysonans. Czułość Kai'a ma niepokojące ostrze. Jego hipnotyzujący urok przestaje być darem, a staje się precyzyjnym, chłodnym narzędziem.

To nie jest historia o romantycznym przeznaczeniu. To bezkompromisowa, mroczna opowieść o emocjonalnym uzależnieniu, o kompulsywnej potrzebie bliskości, która łatwo przekracza granice rozsądku. To portret zagubienia, gdzie cienka linia między autentyczną potrzebą a chłodną manipulacją rozpływa się w mgnieniu oka.