Story cover for KANLI KARANFİL by yaramavera01
KANLI KARANFİL
  • WpView
    Reads 49
  • WpVote
    Votes 14
  • WpPart
    Parts 2
  • WpView
    Reads 49
  • WpVote
    Votes 14
  • WpPart
    Parts 2
Ongoing, First published Jun 17
Kanlı Karanfil

Türkiye'nin kanla beslenmiş topraklarında, acımasız bir yetimhanenin dört duvarının arasında büyüyen masum çocuklar... O gece, yetimhanenin her tarafında karanlıktan beslenmiş tehlikenin fısıltısı tüm Türkiye'de yankılanıyordu.

Hainler, yetimhanede büyük bir yıkım yarattıktan sonra on öksüz çocuğu ele geçirir. Bu yıkımın ardından, öksüz çocuklardan dokuzu korkusuna teslim olmuşken, aralarından sadece biri, buna teslim olmayı reddetmişti.

O, korkunun ve ölümün hüküm sürdüğü yerde cesaretiyle parlayan bir yıldız gibiydi.

Kan kokan duvarlar, yankılanan mermi sesleri, ihanetin gölgesinde kaybolan masumlar...
Ama Tomris, korkuya boyun eğmeyecekti. Ne pahasına olursa olsun, esaretin zincirlerini kıracaktı.

Çünkü onun inandığı tek bir şey vardı ki, o da: Türk askerlerinin onları gelip kurtaracağıydı.

Bu korkusuz kız çocuğunun, zalimlerin dünyasına karşı başlattığı direnişin hikâyesi.
Bu, cesaretin ve umudun kanla yazılmış destanı.

Peki siz bu hikayenin içindeki savaşa atılmaya hâlâ hazır mısınız?
All Rights Reserved
Sign up to add KANLI KARANFİL to your library and receive updates
or
#316watty
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Can Kırıkları cover
Kütüphane | YARI TEXTİNG cover
Seni Kendime Sakladım | Yarı Texting cover
DÖRT ÇEYREK cover
GELİNİN KIZ KARDEŞİ|TEXTİNG cover
Ünlü Bozuntusu // TEXTİNG cover
ÇİÇEK KIZ - GERÇEK AİLEM cover
Okyanus'un Kül'ü cover
Mafyaymış *yarı texting* cover
KANLI AŞK//TEXTİNG cover

Can Kırıkları

42 parts Complete

Ben seni seviyorum...kardeşimden farksız o hem 5 yaş küçük...ufaklıkla ne işim olur... Dizlerimin üzerinde eğilip kapıya biraz daha yaklaştım.. -Bin gönlüm olsa birini vermem.. Benim gözüm sadece seni görür... Hem görmedin mi erkek çocuğundan farksız.. Kıskanacağın son kişi bile değil... Titreyen dizlerimle ayağa kalktım... Perdeyi araladım.. Balkona çıktım.. Semih gelen sesle başını bana çevirdiğinde.elinde telefon öylece kaldı... Gözlerine baktığımda anlamıştı onu duyduğumu.. Balkonda duran kitabımı aldım ve tekrar içeri girdim... Kapıyı kapatıp perdeyi çekmeden son kez yüzüne baktım.. Ve o perdeyi kapattıktan sonra yıllarca onun olduğu tek bir gün açmadım...