Cihan kısa bir süre sessiz kaldı. tüm dikkati Alya'daydı. Vücudunu Alya'ya doğru çevirdi.
"Artık olmayacak." dedi alçak bir sesle. "Senin istemediğin hiçbir şey... olmayacak,ben seni o konaktan almaya bir Albora gelini olduğun için değil,sadece yanında olmak istediğim için geldim ve korktum Alya..çok korktum."
Alya gözlerini kaçırmadı bu kez. Cihan'ın sesindeki o "korktum" kelimesi, onu durduğu yerden alıp içine çekmiş gibiydi.
Yüzünde ilk defa bir şeyler çözülüyordu, incinmişlik değildi, teslim olmuştu.
Cihan biraz daha yaklaştı. Varlığıyla bile Alya'nın etrafında bir çember çiziyordu sanki.
"Ben sadece iyi olmanı istiyorum. Kimin kızı olduğun, nereye ait olduğun umurumda değil Çünkü..."