Ay güneşin arkasından gelirdi. Her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi gündüzde gecenin habercisiydi. Kaybettiklerimize sustuğumuzda,kazanacaklarımız bizi bulamaz kuş olup uçar giderdi. Ve biz acının zedelediği kırıntılardık. Sıyrıkların yanında kanayan bir yara gibi,küçük kırıntılar.