KIYIDAKİ SESSİZLİK

Uyarı: Bu kitapta ilerleyen bölümlerde cinsel istismar, piskolojik şiddet, küfür ve argo kelimeler, cinsellik gibi çok hassas alanlara giriyor, bu uyarıya dayanarak okumanızı öneririm.

*********************************************
Masada tek tük yemek kalmış, ama kimse yemeye niyetli değildi. Beyaz örtünün üstündeki tabaklar, içi boş şarap kadehleri, sigara dumanı ve gerilim havayı iyice ağırlaştırmıştı.

Korkut ağır ağır sandalyesinden kalktı. Bütün gözler ona döndü. O anın geldiğini herkes hissediyordu.

> "Bugün konuşmamız gereken ciddi bir mesele var."
Sesi soğuk ve netti.

Herkes sessizleşti. Efsa'nın kalbi hızla çarpıyordu. Gözleri dedesinden kaçmaya çalıştı ama başaramadı.

"Uzun zamandır düşündüğüm ve karar verdigim bir mesele var" dedi net çikan ses tonu ile "Ben bir karar aldım Kara ve Efsanin en yakın zamanda evlenmesine karar verdim" diyerek gözlerini Efsaya çevirdi

Efsa'nın boğazı kurudu.
Bir şey söylemek istese dili tutuldu.
"Kabul et, kızım," dedi Korkut.
"Senin iyiliğin için. Hem seviyor seni. Kara seni sever."

Abilerden biri hafifçe sandalyesinden kalkacak gibi oldu.
Ama Korkut'un bakışı yetti:

Efsa... yalnızdı. Herkesin arasında, yapayalnızdı.
Kelimeler zihninde dolandı ama dudaklarına ulaşmadı. Korktu. Susmak... artık nefes almak gibiydi onun için.

> "Tamam mı kızım?"
"Ben karar verdim. Ama yine de senden duymak isterim." Korkut bide soruyordu Efsaya sanki seçim hakkı varmiş gibi.

Efsa başını kaldırmadı. Gözlerini tabağına dikti. Ve boğuk, kısık bir sesle...
"Tamam..."dedi Korkut hafifçe başını salladı. Abileri ellerini yumruk yaptı. Ama Efsa sadece... içinde bir şeyin öldüğünü hissetti.