Opowieść o tej, która odważyła się spojrzeć sobie w oczy.
Klara budzi się w świecie bez dźwięków - w domu utkanym z lęków, wspomnień i emocji, których nigdy nie wypowiedziała na głos. Każdy pokój to inna część jej duszy: dziecięcy smutek, zamaskowana dorosłość, milczenie po krzywdach i cień tego, co nie zostało przeżyte.
To nie jest sen. To nieczytelny list od własnej psychiki.
To droga przez ciszę, która prowadzi do krzyku - pierwszego, szczerego, własnego.
Poruszająca, symboliczna podróż przez traumę, żałobę i odnalezioną nadzieję.
Dla tych, którzy kiedykolwiek bali się czuć. I tych, którzy nauczyli się znów oddychać.