Bazı insanlar yalnızca kaybolmaz...
Onlar susturulur. Unutturulmak istenir.
Ama bazı adlar, toprağa değil; halkın yüreğine kazınır.
Ata, gökyüzüne bağlı bir askerdi.
Sıradan biri değildi, sıradan bir görevi de yoktu.
Ve bir gün, her şey aniden kesildi.
Ülkü'ye ise yalnızca suskunluk kaldı.
Ama sessizlik uzun sürmedi.
Soru işaretleri çoğaldıkça,
unutulsun istenen bir gerçek gün yüzüne çıkmaya başladı.
Ve artık yalnız değildi.
Onu susturamadılar.
Şimdi onun adına konuşan bir halk var.
Ateşin Külleri, bir aşkın izinde hakikati arayanların,
karanlıkla hesaplaşanların ve sessizliği bozanların romanı.
Özgür ve güzel bir ruha kelepçe vuramaz, onu kafese tıkmaya çalışamazdınız. Fakat geçmiş, çözmek istemeyeceğiniz bir düğüm gibi karşısınızda duruyorsa yapabileceğiniz en iyi şey, kaçmak olurdu. Hem de arkanıza bile bakmadan.
•
Lise son öğrencisi olan Belin, hiç öyle hissetmese de bulunduğu ortama ayak uydurmaya çalışır. Bunu başaramadığını fark ettiğinde geçmişindeki boşlukları doldurması gerektiğine karar verir. Unutulmuş olan hatırlanmaya layık mıdır? Yoksa sonsuza dek unutulmaya mahkum mudur?