HUDUT ÇİZGİSİ - Ceren❜ - Wattpad

Story cover for HUDUT ÇİZGİSİ by cerensukrdg

HUDUT ÇİZGİSİ

Reads 326
Votes 50
Parts 5

Reads 326
Votes 50
Parts 5

asker askerikurgu aşk hudut hudutçizgisi kitap kurgu macera sinir öğretmen

İlkokul öğretmeni olan Açelya Demir, ilk görev yeri olarak Hakkari'nin Yüksekova ilçesinde, sınıra yakın bir okula atanır. İlk görev yerinin heyecanıyla İstanbul'dan Hakkari'ye taşınan Açelya, mesleğinin ilk gününde asla aklına gelmeyecek bir şeyle karşı karşıya kalır. Bir silahlı saldırıyla. Okula silahlı saldırı düzenleyen teröristlerin mermileri havada uçuşurken Açelya, saldırı sırasında sınıf dışında olan bir öğrencisini almak uğruna bahçeye çıktığı sırada kurşunların hedefi olmaktan kaçınamaz ve kolundan yara alır. Kendi yarasından ve içindeki korkudan önce öğrencilerini düşünen Açelya güvenlik tedbirlerini alarak saldırının bitmesini beklemekten başka bir şey yapamaz. Bu sırada timi ile birlikte görevden dönmek üzere olan Kıdemli Üsteğmen Kılıç Tufan Öztürk, okuldaki silah seslerini fark ederek timiyle birlikte saldırıyı durdurmak için yardıma gider. 
Açelya ve Kılıç Tufan o an bunu fark edemez ama bir pusuyla başlayan bu hikayenin kurşunlarının asıl hedefi, onların kalbidir.
*** 
"Çocuklar öğretmene, öğretmen vatana, vatan ise askere emanettir."All Rights Reserved

asker askerikurgu aşk hudut hudutçizgisi kitap kurgu macera sinir öğretmen

Table of contents

5 parts

Sign up to add HUDUT ÇİZGİSİ to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

KARANLIĞIN FISILTISI (+18) by nuperi

"Anıl!" dedim ama beni duymamıştı. Bu çocuk neden böyle yaptı şimdi? Sabır çeke çeke, önümde kırılan bardaklara basmamaya çalışarak yanına vardım. Arkadaşları kolundan çekse de Anıl'ın çocuğu bırakmaya niyeti yoktu. "Anıl!" diye yüksek sesle bağırdım bu sefer. Hem ben hemde karşı taraf nefesler içinde kalmıştı. Anıl'ı kolundan tutup çocuktan uzaklaştırdım. "Sen ne yapıyorsun Anıl delirdin mi?" Kafede çalışan garsonlar diğer kavgaları ayırmaya çalışıyordu. Kısa bir an garip bir sessizlik oluştu. "Nerede kaldın abla? Biz de sevgilinle tanışıyorduk!" dedi iğneleyici şekilde. "Anıl.. Anıl.. sana inanmıyorum!" Dişimi sıkmaktan kırılacak gibi hissettim. Aptal bu çocuk, kafamı yana yatırıp sabır dilendim. Kafede sorun çıkaranlar bir bir dışarı çıkarılıyordu. Ben ne yapacaktım şimdi? İçeride herkes birbirine girmişti ve bunu duyan dışarıdaki kalabalık kafenin önünde dizilmiş içeride neler olup bittiğini anlamaya çalışıyorlardı. Kardeşimin kavga ettiği kişiye döndüm, bakmaya ancak fırsatım olmuştu. Anıl da hasar olmasa da karşımdaki adam için öyle diyemeyeceğim çünkü üstü başı dağılmıştı. "Ben çok özür dilerim," dedim adama mahcubiyetten bakamıyordum bile. "Ne özür diliyorsun abla ya?" dedi. Hala konuşabiliyordu ya yani gerçekten sabrım azalıyordu. Sabır! "Kes şu sesini!" Ceren soluk soluğa ancak gelmişti. "Ne olmuş burada?" dedi hayretle lakin ben karşımda neredeyse tariflerime birebir uyan çocuğa- pardon adama bakıyordum. Anın heyecanıyla artık nasıl koştuysam o bana yetişememişti. Adama baktım, yüzünde küçük küçük sıyrıklar vardı. "Kusura bakmayın ne olur, kardeşim Anıl...normalde yapmaz böyle şeyler çok akıllıdır," dönüp Anıl'a baktım. "Ne olduğunu anlamadık!" dedim. Kaşları konuşmaya başladığımdan beridir çatıktı. "Avukatıma anlatın derdinizi."

EFSUNKÂR by 965gulsah9

"Bir röportaj... sıradan bir iş günü mü, yoksa geçmişin küllerini yeniden alevlendiren bir kıvılcım mı? Efsun, şehit babasının ardından gömdüğü anılarıyla yüzleşirken, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını öğreniyor. Karanlık sırlar, derin ihanetler ve hayatını değiştirecek bir gerçek... Efsun bu savaşı kazanabilecek mi, yoksa en büyük kaybını mı yaşayacak? Bir kadının sırrı, bir askerin yeminiyle çarpıştı. Gerçek açığa çıktığında; ya aşk dirilecekti... ya da her şey ölecekti." Kitabımda büyük adımları siz, sevgili okurlarımla atacağım için şimdiden mutluyum. Hepinize teşekkürlerimi iletiyor, iyi okumalar diliyorum 🤍

Eylül~gerçek aile by solivialisa

"Kendime ait bir hayat kurmuşken sizi buna dahil etmeyeceğim." Hikayeyle ilgili yorumlarınızı paylaşmaktan çekinmeyin.♡

Kod Adı: Vatan by nur19907

"Güçlü olan yaşar, güçsüz olan ölür ve sen Eflin Doğan güçlü gibi gözüksen de güçsüzsün izle kardeşinin ölümünü." Bir silah patladı gökyüzü yerime öfkesini kustu. Bir çığlık gökyüzünü parçalamak ister gibi yankılandı. "Hayır!" Ellerimin arasından silahım düştü Oğuz'a doğru koşmaya başladım. Oğuz sertçe yere düştü. Azat'ın hayır diye bağırması hâlâ kulaklarımdaydı. Oğuz'un yanına gidince gözlerinin içine baktım. "İyi misin?" Kolundan akan kana baktım başını salladı. Derin bir nefes aldım annem ve babamın üçüncü ölüm yıldönümünde kardeşimi de kaybettim diye aklım çıktı. "Oğuz hemen uçağa gidin bir an önce buradan gidin." Oğuz vurulunca elimdeki silahımı düşürmüştüm. Yerde duran keleşi aldım. Bize doğru koşan teröristi alnının çatından vurdum. Oğuz ve yolcuların uçağa binmesini sağladım. Oğuz elini uzattı. "Hadi abla gidelim buradan." Oğuz'un gözlerinin içine baktım. "Buradan git merak etme bana hiçbir olmayacak." Oğuz bu sözlerime itiraz etti gidelim dedi. Ama olmazdı annem, babam ve Can'ın katilinin gitmesine bir kez daha izin veremezdim. Onun gitmesine bir kez sebep olursam Maya'nın silahından çıkan kurşun bu sefer Oğuz'u ellerimin arasından alabilirdi. "Abla dinle beni bak onlar çok tehlikeli ailemden geriye tek sen kaldın sana bir şey olmasına izin vermem." Bir taraftan Oğuzla konuşurken, bir taraftan da bize doğru gelen teröristleri vuruyordum. "Olmaz Oğuz, Azat ve Maya'nın kaçmasına izin veremem. Sana dediğimi yap. Çatışmanın ortasında uçağa müdahale edemezler hemen uçağa bin ve Türkiye'ye dön." Oğuz itiraz edeceği an sertçe gitmesini söylediğimde uçağa bindi. Sahra'yı fark edince ona doğru koştum. Kurşun bitmişti keleşi yere attım. "Hemen uçağa bin." Kolundan tuttum ayağa kalktı elinde tuttuğu silahı bana uzattı. Silahı elinden aldım. Cover by: eskisever

My little baby | Taekook by x_Denizz_x

Babasının iş ortağının çocuğuna sadece bir gecelik bakıcılık yapmaya giden Kim Taehyung, her seferinde o geceyi arzulayacağını bilemezdi. ★Taekook★ Başlangıç:08/12/2024 Bitiş:13/09/2025

NESİM by aeliaspen

Numaranın gelmesini beklerken içimi heyecan kapladı. Beklemek zor geldi. Elimde telefonu çevirirken mesaj sesini duydum ve hemen açıp gelen numaraya mesaj at dedim. Saat çok geç olmuştu ama sabaha kadar da bekleyemezdim. Bu çılgın fikirden vazgeçmek istemedim. Evet istemiyorum vazgeçmek. Bu garip farkındalık ile bir kaç mesaj denemesinden sonra en sonunda bir mesaj atabilmeyi başardım. ''Senin bir işe ve bir eşe ihtiyacın var, benim bir iç mimara ve bir eşe ihtiyacım var. Benimle evlenir misin? Yarın sabah sekizde kahvaltı için seni almaya geleceğim detayları görüşürüz. ANDAÇ NESİM '' Kesinlikle delirmiştim. Yine de gülsüyordum. Gülümsemekten kendimi alamadım.

Reis / mahalle serisi by eyluldiyorlar

Mahalle serileri 11 Haziran = yeni ev #1 26 Haziran = reis #1 7 Temmuz = mahalle #3 1 nisan = dost #1

Ya Hamilel Kur'ân! by lamucib

"Ey Kur'ân'ı taşıyan! Seni özel kılmıştır Rahmân. Lütuf ve cennet taçlarıyla, Tarifsiz bir huzur ve güzel rızıklarla. Ey durmaksızın bu yüce zikri ve vahyi tertil eden! Ne mutlu sana, bu dünyaya veda edeceğin gün, Büyük bir mağfirete nâil olacaksın. Ey Kur'ân ayetlerini okuyan! Kalabalıkta ve bir başınayken, Gökler seninle sevinç içinde övünüp durur Ve kâinat (tilavetinle) mest olur. Ey Kur'ân'ı taşıyan!" |٢٨.٤.١٧|

Kayra ~GERÇEK AİLEM by bengamzelin

"Bizimle geleceksin!" dedi biyolojik babam, sesi keskin ve emrediciydi. "Gelmeyeceğim!" dedim, inatçılığımı saklamadan, kararlılıkla. "Benim sabrımı zorlama. Eğer geleceksin dediysem, geleceksin!" O da inatla, gözlerindeki sertlikle kararlılığını belli etmişti. ...... "SİKTİR GİT EVİMİZDEN!!" diye haykırmıştı öz abim, sesi kulaklarımda yankılandı. Kırıldım... Hem de en derin yerimden. Bir daha onarılamayacak şekilde paramparça oldum. Kendimi yapayalnız, kimsesiz ve çaresiz hissediyordum... ⚠️ Bu kitapta olumsuz ögeler, taciz, şiddet, küfür, psikolojik baskı, intihar, öldürme, yaralanma ve kötü alışkanlıklar bulunur. Lütfen ona göre okuyun..

Kaabil [Layık]・Texting ✓ by _pearl-flower_

+90**: Biliyor musun Onur senden nefret etmek istiyorum [İletilmedi] +90**: Dediğim gibi, sadece istiyorum [İletilmedi] +90**: Ama içimde sana karşı gereksizce birikmiş olan bu aşk buna izin vermiyor [İletilmedi] +90**: Değmeyeceğini bile bile seviyorum seni [İletilmedi] +90**: Keşke sevmesem [İletilmedi] +90**: Çünkü sen buna layık değilsin [İletilmedi] Kitap kapağı ---> sadecemeftun

You may also like

Slide 1 of 10

KARANLIĞIN FISILTISI (+18) cover

Eylül~gerçek aile cover

Kod Adı: Vatan cover

My little baby | Taekook cover

Reis / mahalle serisi cover

Ya Hamilel Kur'ân! cover

Kayra ~GERÇEK AİLEM cover

Kaabil [Layık]・Texting ✓ cover

KARANLIĞIN FISILTISI (+18)

"Anıl!" dedim ama beni duymamıştı. Bu çocuk neden böyle yaptı şimdi? Sabır çeke çeke, önümde kırılan bardaklara basmamaya çalışarak yanına vardım. Arkadaşları kolundan çekse de Anıl'ın çocuğu bırakmaya niyeti yoktu. "Anıl!" diye yüksek sesle bağırdım bu sefer. Hem ben hemde karşı taraf nefesler içinde kalmıştı. Anıl'ı kolundan tutup çocuktan uzaklaştırdım. "Sen ne yapıyorsun Anıl delirdin mi?" Kafede çalışan garsonlar diğer kavgaları ayırmaya çalışıyordu. Kısa bir an garip bir sessizlik oluştu. "Nerede kaldın abla? Biz de sevgilinle tanışıyorduk!" dedi iğneleyici şekilde. "Anıl.. Anıl.. sana inanmıyorum!" Dişimi sıkmaktan kırılacak gibi hissettim. Aptal bu çocuk, kafamı yana yatırıp sabır dilendim. Kafede sorun çıkaranlar bir bir dışarı çıkarılıyordu. Ben ne yapacaktım şimdi? İçeride herkes birbirine girmişti ve bunu duyan dışarıdaki kalabalık kafenin önünde dizilmiş içeride neler olup bittiğini anlamaya çalışıyorlardı. Kardeşimin kavga ettiği kişiye döndüm, bakmaya ancak fırsatım olmuştu. Anıl da hasar olmasa da karşımdaki adam için öyle diyemeyeceğim çünkü üstü başı dağılmıştı. "Ben çok özür dilerim," dedim adama mahcubiyetten bakamıyordum bile. "Ne özür diliyorsun abla ya?" dedi. Hala konuşabiliyordu ya yani gerçekten sabrım azalıyordu. Sabır! "Kes şu sesini!" Ceren soluk soluğa ancak gelmişti. "Ne olmuş burada?" dedi hayretle lakin ben karşımda neredeyse tariflerime birebir uyan çocuğa- pardon adama bakıyordum. Anın heyecanıyla artık nasıl koştuysam o bana yetişememişti. Adama baktım, yüzünde küçük küçük sıyrıklar vardı. "Kusura bakmayın ne olur, kardeşim Anıl...normalde yapmaz böyle şeyler çok akıllıdır," dönüp Anıl'a baktım. "Ne olduğunu anlamadık!" dedim. Kaşları konuşmaya başladığımdan beridir çatıktı. "Avukatıma anlatın derdinizi."