MELEZ PRENSES

Okulun son günüydü. Efsa, Arel ve ben karneleri almış müdürün yanındaydık. Okuldan çıkmak için izin almaya çalışıyorduk. Müdürün gözlerinin içine sinirle bakıyordum. Arel'in "Hocam hadi ama boş boş 2 saat okulda oturacağımıza çıkalım gidelim." demesine müdür yine olumsuz cevap vermişti. Sinirle müdürün gözlerine bakmaya devam ediyordum. "Hocam izin verin gidelim." Çok fazla sinirli bir şekilde söylemiştim bu cümleyi. Ve gözlerine bakmayı sürdürüyordum. Müdür bu sözüm üzerine "Peki, izin veriyorum gidebilirsiniz." dedi. Kafam karışmıştı. O kadar ısrarlara rağmen izin vermemişti ama bir cümlemle izin verdi. Her şey o olayla başladı. O olay hayatımın değişeceğine dair bir belirtiydi.