Sevgili Komşum

İki genç sahilde yürüyüş yaparlarken Ali Asaf birden sevgilisine doğru döndü. Sevgilisinin bu ani hareketi zeynep mehir'i ürkütmüş bi yandanda güldürmüştü.

"Bişey mi oldu canım"

"Mehir'im ay parçam çok teşekkür ederim" dediğinde zeynep şaşkınlık ve hayranlıkla sevgilisine bakıyordu. Onların çoğunlukla konuşmasına gerek olmazdı, çoğu zaman onlar susar sadece gözleri konuşurdu.

"Ne için" dedi gülümseyerek zeynep

"Benim olduğun için" "o kadar güzelsin ki bazen gerçekmisin yoksa hayalim mi şüphe duyuyorum, o kadar zarif ve eşsizsin ki sana ne bakmaya doyabiliyorum, ne de bakmaya kıyabiliyorum. zeynep; sana bakarken doyamıyo ama bakmayada kıyamıyorum!"

Dediğinde zeynep gözlerinden akan yaşlara daha fazla sahip çıkamamıştı. Asaf ise elleriyle naif ve kibar bir şekilde gözünün çukuruna gelen gözyaşlarını düşmeden tek tek sildi o kadar aceleciydi ki bu konuda,sevgilisinin gözünden akan bir damla gözyaşına bin defa ölcek gibiydi...