Haziran'a Mektuplar

Selanik, 1897.

"Haziran... Henüz seni kucağıma almadım. Ama seni her sabah yoklamayı, akşamları sana dua etmeyi çoktan öğrendim."

1897 Selanik'inde, taş duvarlı bir evin penceresinden dışarıyı izleyen bir kadın...
Liora.
Hayatın kıyısında, varlığı henüz doğmamış bir kıza yazdığı mektuplarda yaşar.
Adını koymuştur bile: Haziran.
Karnındaki sessiz kıpırtılardan bir gelecek kurar, duvarlara fısıldar gibi yazar; yazdıkça büyür Haziran.
Yalnızca rahmindeki bir beden değil, hayalindeki bir ses, özlemiyle şekillenen bir yüz olur.

Bu mektuplar, bir kadının doğmamış kızına anlattığı dünyanın güncesidir.
Bir doğumun bekleyişinde yazılan, ama her satırı anneliğin karmaşasıyla, geçmişin hayaletiyle, bastırılmış bir öfkeyle dolu...
Kimi zaman umutla, kimi zaman korkuyla dolu kelimeler...
Ve en çok da susan kadınların gür sesi...