Story cover for A Quiet Spark by CassiaAlessandraa
A Quiet Spark
  • Reads 2
  • Votes 0
  • Parts 11
  • Time 1h 19m
  • Reads 2
  • Votes 0
  • Parts 11
  • Time 1h 19m
Complete, First published Jul 07
Cassie doesn't believe in loud love.
She believes in vlogging soft days, writing what she can't say aloud, and trying to exist in a world that rarely feels quiet enough to breathe in.

Oswald is a boy with kind eyes and quiet hands who used to mean nothing-until he meant too much.
Now, their connection grows in silence: glances, shared spaces, the things they don't say. But Cassie is unraveling inside, haunted by invisible weight and a loneliness even love might not fix.

Told in journal entries, long walks, and rain-soaked moments, A Quiet Spark is a slow-burning story of girlhood, emotional distance, healing, and the kind of love that doesn't shout. It asks:
How do you save yourself when you've grown tired of being here?
And what happens when someone finally stays?

A tender, bittersweet, and hopeful read for anyone who's ever felt too quiet for the world-but longed to be heard anyway.
All Rights Reserved
Sign up to add A Quiet Spark to your library and receive updates
or
#12bittersweetmoments
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Yazın Olur Böyle Şeyler cover
The Boy They Forgot cover
Sunshine | ✔️ cover
ALIA-THE BURDEN  cover
ISHARA: Abused Angel cover
What if? || A Pugsley Addams x Reader fanfic cover
Play The Part (Player Next Door Book 3) cover
Ang mutya ng section e book 4  cover
Broken Doll cover
Labyrinth - Steven Conklin cover

Yazın Olur Böyle Şeyler

17 parts Ongoing

"Derin polisi ara!" Diye bağırdı Irmak. "Emir bir şey yap!"Diye bağırdı Irmak'ın karşısındaki çocuk. "Bacağım kırıldı galiba."Diye yakındı Sarp denen çocuk. "Ben arıyorum polisi."Diyerek telefonuna yöneldi Ada. "Sakince konuşabilir miyiz?"Diyerek merdivenlerden indi çekik gözlü çocuk. "İndirsene bacım şunu!"Diyerek Irmak'a bağırdı karşısındaki çocuk. "Sus geçiririm kafana!"Diyerek yükseldi Irmak. "Hepiniz susun!" Sinirle bağırdığımda sonunda herkes sesini keserken Ada'nın polisi aramak üzere olduğunu görüp elindeki telefonu aldım. "Kimse polisi aramıyor," Diyerek Ada'ya yönelik konuştum. Ardından Irmak'a dönerek elindeki vazoyu işaret ettim. "Ve kimse kimsenin kafasını kırmıyor. İndir şunu." Aklıma gelen şey ne kadar sinirimi bozsa da bulunduğumuz durumun başka bir açıklamasını düşünemiyordum. Ya gerçekten sapıklardı ve eve gizlice girmişlerdi ya da evi aynı anda kiralamıştık. Mümkünse tabii.