Zanim czas nas zapomni [Wolno Pisane]

29-letnia Cornelia Winter zawsze miała w życiu pod górkę. Urodziła sie w biednej rodzinie, gdzie każdy cent byl na wagę złota, więc nie mogla pozwolić sobie na większość rzeczy podczas dorastania. Sprawy mocno skomplikowały sie również, gdy przez brak odpowiedniej pomocy i odpowiednich leków dziewczyna zachorowała na poważną wadę serca uniemożliwiającą jej pracę jej marzeń.

Wybrała studia na najnudniejszym dla niej kierunku byleby zarabiać jak najwięcej i wspierać rodzinę oraz samą siebie. Wszystko układało sie dobrze do momentu wyboru pracy, a wlasciwie marnych poszukiwaniach jej całymi dniami. Jej sytuacja była tragiczna. Nie miała pieniędzy na podstawowe sprawy, nie wspominając o kosztownych lekach.

Nareszcie los sie nad nią zlitował, gdy znalazla ogłoszenie o poszukiwaniu asystentki szefa jednej z najlepiej prosperujących firm w mieście. Właściwie nie miała nadziei na to, ze uda sie akurat jej, zwłaszcza po przejściu przez próg biura i zobaczeniu swojego wroga numer jeden z czasów licealnych, przez którego rodzinę jej własna stracila dom oraz pieniądze na utrzymanie.

Czy to mogło skończyć sie dobrze? Czy jej życie na skraju mogło jeszcze bardziej sie pogorszyć? Polepszyć?

Bo byli już dorosłymi ludzi, nie dzieciakami wyzywającymi się na korytarzach szkolnych. Gdyby tylko mogla zapomnieć o wyrządzonych jej krzywdach. Gdyby tylko mógł zapomnieć o jej słowach podczas ostatniej klotni.

Może oboje zapomną o przeszłości?

Albo to czas zapomni o nich.