Zehirli Tutku - Güneş Sirin - Wattpad

Story cover for Zehirli Tutku by lannaber1-7

Zehirli Tutku

Reads 2
Votes 0
Parts 1

Reads 2
Votes 0
Parts 1

barandemirer zeynepyılmaz

Zeynep 17 yaşında, içine kapanık, sesiz bir son lise öğrencisidir. Geçmişte yaşadığı bir olay yüzünden kimseye kolay kolay güvenmez. Ancak yeni gelen edebiyat ögretmeni Baran, 26 yaşında, gizemli ve mesafeli biridir. Zeynep onun karanlık tarafını fark ettikçe, kendini onda uzak tutamaz.

Baran ise Zeynep'i ilk başlarda yalnızca korumak ister... ama sonra bu iş kontrolden çıkar.

"Onu  sadece korumak istedim. ama onun cehennemi oldum"

Seçmişler, sırları, bağlanma korkuları ve içlerindeki karanlık onları hem birbirlerine çeker hem de parçalar.All Rights Reserved

barandemirer zeynepyılmaz

Table of contents

karakterler
Tue, Jul 8, 2025

1 part

karakterler
Tue, Jul 8, 2025

Sign up to add Zehirli Tutku to your library and receive updates

or

#177zeynepyılmaz

Content Guidelines

You may also like

YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

TERAZİ (TAMAMLANDI) by pinarvaroll

"Korkuyor musun?" diye sordu, yüzüme biraz daha yaklaşırken. "Korkutuyor muyum seni?" "Korkuyorum," dedim, ağlamamak için kendimi zor tutarken. "Ben bu adamı tanımıyorum." "Tanı o zaman," dedi sertçe. "Keskin Kırım bu." Kanlı elini yüzüme dokunmak için kaldırdığında istemsizce geri çekildim. Eli havada asılı kaldı. Sonra yumruk yapıp indirdi. "Sevdiğin adam bu," dediğinde bakışlarımı ona çevirdim. Gözleri öfkeyle parlıyordu.

Cansız Manken (+18) by yesildesen7

Belen, ablasıyla birlikte şehre uzak olan bir eve taşınır fakat bu korkutucu ve ürkütücü evde onu bekleyen cansız bir manken vardır.

MAVİNİN RESİTALİ by gokcellys

''Canavarların seni yemesine izin verme.'' ''Ya canavar sensen?'' ''Seni yememe izin verme.'' ''Bir şey biliyorsun...'' dedim tereddüt ederek, sesim titremişti. ''Çok şey biliyorum.'' Kapıyı açtı ve araçtan inerek adliyeye yürüdü. Arkasında gidişini izlerken aklımdan tek bir şey geçmişti. Canavar Karansa beni yemesine izin verebilirdim.

ÂFİTAP by ZeynepSara556

"Bu avına âşık olan bir avcının skandalı değil... Hâkeza sen aslanın pençesine düşmüş zarif bir ceylan değilsin; kurdun inine düşmüş bir kuzu da değilsin." diye fısıldadığında, sıcak nefesi sus çizgime çarptı. Kül kokan parmaklarının tersi şakaklarımdan aşağıya doğru yavaşça sürtünüp, kirpiklerime takılmış uzun perçemlerimin bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Sen sürüsü olmayan bir kar leoparısın, ben de seni yamacında saklayan uçurum." • • • *Kurgunun bütün hakları bana aittir! En ufak bir çalıntı durumunda, gerekli işlemler başlatılacaktır.

5. seviye by hevidaradlim

" BU BİR AJAN KİTABIDIR" "intikam! intikam istiyorum..! Benden alınan he şeyi ,yıllardır dağ taş demeden aradığım annemin mezarını!" dedim bağırarak. " Sana neden inanayım? " " Bana inanmana ihtiyacım yok! Onu bana kendi ellerinle getireceksin!" Desteğiniz benim için en büyük motivasyon sizden isteğim yorum ve yıldızlarınızı eksik etmeyin iyi okumalar❤️❤️

İNTİKAM BÜYÜSÜ by RinaK123

"Köksal Bey, kızını bir süreliğine alıyorum. Haberin olsun." "Ne?"dedim. Görmezden gelinmiştim. "Kızımla ne işin var?"dedi amcam. "Aldığı bir şeyi geri vermek zorunda." "Afedersin? Neyi almışım ben?" "....." Cevap versene be adam! "Görüşmek üzere." deyip arabanın kapısını çarptı. Ardından elimi tutarak peşinden sürüklemişti. Kolumu çekmeye çalışıyordum ama nafile. Hayvan gibi güçlü adam ya da yorgunluktan yapamıyordum. "Nereye götürüyorsun beni? Bıraksana kolumu!" "Boşuna uğraşma. Daha ilk gördüğüm an anladım." "Neyi?" "Benim olduğunu." ........ Bilgi: İlk 3 bölümde kızın çocukluğundan bir kısım anlatılıyor. Ardından olaylar şekillenmeye başlıyor. ❗On sekiz yaş ve üzeri için uygundur. Hassas olanların okumaması tavsiye edilir.❗ İntikam için evden kaçan genç bir kızın hikayesidir. Peşindeki adamlardan kaçarken mafya tarafından yakalanır.... Keyifli okumalar:)... CİLT-I Hikaye bana aittir, kopyalanması veya çalınması durumunda gerekli işlemlere başvurulacaktır.

KALBİMDEKİ SÜVEYDA by liliyettaa

Mesele karanlıkta ışık yakmak değildi, karanlığa rağmen birilerinin elini tutup aydınlığa doğru yürütmekti. Ben, Beril Oktar. En çok korktuğu şey karanlık olmasına rağmen kendi karanlığına gömülen o kız. Korkularına mahkum olan o çocuk. Benim hiç elimi tutan olmamıştı. O karanlığa daha çok gömülmek zorunda kalmıştım. Beni duyan olmamıştı. Buna rağmen çığlıklarımı hiç susturmamıştım. Ben, Beril Oktar. Küçük Beril'i kendi cehennemimden kurtaramadım ama bu masum insanları sizin kıyametinizden çıkaracağım. Çünkü bu dünyada "iyi insan" yoktu. Merhametli insan vardı, merhamet ise yaşanmışlıklardan dolayı yaranan bir duyguydu. Ben ise... Fazlasıyla çok şey yaşadım. ~~~~~~~ Distopik bir kurgu. Kitap tamamen şahsıma aittir. UYARI! Bu kitapta şiddet, kan, işkence vardır. Tüm hakları saklıdır.

SOYADINDA ZİNCİR by Karensi0

!!!Wattpadde SOYADINDA ZİNCİR adında yazılan ilk kitaptır.!!!! Birbirine mecbur bırakılan iki yabancı. Biri inatçı, diğeri tahammül sınırlarını zorlayacak kadar dik başlı. Ve ikisini de aynı ateşe sürükleyen tek bir kelime, İntikam. Yıllar sonra ülkesine dönen genç kadın, ailesinin düşmanlarına karşı güç kazanmak uğruna hiç istemediği bir evliliğe mahkûm edilir. Onu bekleyen adam ise, kaybettiği kardeşinin intikamını almak için bu birlikteliği bir fırsata çevirmeye kararlıdır. Ancak hiçbir plan, iki ateşli ruhun karşı karşıya geldiğinde savrulan kıvılcımları hesap edemez. Bu evlilik; savaşacakları, direnecekleri, birbirlerine meydan okuyacakları bir arenaya dönüşür. Ve intikam için başlayan bu yolculuk, beklenmedik bir yerden -kalplerinden- çatlamaya başlar. Peki nefretle atılan imzalar, gün gelir vuslata dönüşürse... O an, kim kazanır; kim yenilir? Ateşin içine atılan iki yürek, sonunda birbirine mi yanacak, yoksa birbirini mi yakacak? Bu hikayede geçen kurumlar, yerler, olay örgüleri şahsıma, yani yazarın hayal gücüne aittir, benzeri yoktur bilginize.

KOD ADI: GÜNEŞ by RapunzelSeviyor

"Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"

You may also like

Slide 1 of 10

YARALASAR(Kitap Oldu) cover

TERAZİ (TAMAMLANDI) cover

Cansız Manken (+18) cover

MAVİNİN RESİTALİ cover

5. seviye cover

İNTİKAM BÜYÜSÜ cover

KALBİMDEKİ SÜVEYDA cover

SOYADINDA ZİNCİR cover

KOD ADI: GÜNEŞ cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.