152 parts Complete Tolga hırkasını giyerken Aybüke gülümseyerek bakıyordu ona. Tolga da gülerek gelip banka, yanına oturdu.
"Üşüdüm ben ya. Bu akşam biraz serin mi?"
Aybüke gülümseyerek kafa salladı.
"Sanırım, biraz."
Tolga ellerini birleştirip hafifçe öne doğru eğildi. Gülümseyerek Aybüke'ye bakarken, Aybüke de gülümseyerek ellerini iki yandan banka dayadı. İkisi de hiçbir şey demeden birbirlerine baktılar. Tuhaf bir şey vardı. Bakışlarında, gülüşlerinde. Sezonun son sahnesini çekiyorlardı. Birazdan sahne bitecek ve birbirlerini üç ay boyunca görmeyeceklerdi. İkisi de buruktu bu yüzden ama nedeninin henüz ikisi de farkında değildi. İçlerinde yeni yeni yeşermeye başlayan filizlerden haberdar değillerdi henüz. Bu küçük tatlı halleri, yaz sonu tekrar bir araya geldiklerinde devam edecekti. Zamanla iyice büyüyecek ve ikisini de tamamen ele geçirecekti. Öyle ki, o saatten sonra artık ikisi de kendilerini birbirlerinden ayrı düşünemeyeceklerdi. İki partnerken önce iki arkadaş, sonra iki dost en sonunda da birlikte atan iki kalp olacaklardı. Aybüke ve Tolga, bir daha ayrılmamacasına 'bir' olacaklardı.
21/06/2019 💕
