Gerçek aile hikayesi. Ama biraz farkılıklarla
ve..bu sefer karışan kişi 1 değil , 4 kişi
****
Bazı gerçekler geç gelir.
Bazı sessizliklerse... fazla uzun sürer.
****
"Ben konuşmadım... çünkü kimse duymak istemedi."
***
13 Haziran'da doğan dört çocuk.
Biri kayboldu.
İkisi öldü sanıldı.
Biri yanlış hayatta büyüdü.
17 yıl sonra, gerçek ortaya çıktı. Ama o günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı...
Aden Asel Karahan.
Sessizliğiyle çığlık atan bir kız.
Konuşmaz. Çünkü konuşacak kadar güvenmediği bir dünya bıraktı arkasında.
Göktürk Ailesi için bu dört genç, kan bağından fazlasını temsil ediyor:
Kırık güvenleri, hatırlamak istemedikleri acıları ve yüzleşmeye cesaret edemedikleri korkuları.
Fakat...
Bazıları bu çocukları istemiyor.
Bazıları, geçmişte yaşananların yeniden yaşanacağından korkuyor.
Ama kimse bilmiyor...
Asel, hem susarak yargılayacak kadar güçlü,
hem de susarak sevecek kadar da merhametli.
*****************************************
Aile olmak sadece aynı kanı taşımakla mı olur?
Yoksa aynı acıyı, aynı gözyaşını, aynı sessizliği paylaşmakla mı?