RON: Mga Kamay at Bibig

"Sa totoo lang, ngayon ko lang to masasabi..."
Confession ni Ron, 30 anyos, Marketing Supervisor

Hindi ko alam kung saan ko sisimulan 'to. Baka sabihin mong ang tagal ko nang alam, o baka isipin mong trip-trip lang 'to. Pero sa bawat taon na lumilipas, sa bawat tingin ko sa salamin, mas lalo kong nakikilala kung sino talaga ako-at kung anong klaseng mga gabi ang hindi ko na kayang itago.

Ako si Ron. Tatlumpung taong gulang. Tahimik lang, pero alam kong may dating. Marketing supervisor sa isang malaking kompanya, bihasa sa strategy, deadlines, at pag-handle ng clients. Pero sa likod ng neatly pressed polo at corporate voice sa meetings... may ibang kwento.

May tattoo ako sa balikat-alaala ng isang phase sa buhay ko na gustong maging "alpha." Mahilig ako sa combat sports. Laban-laban. Disiplina. Pawis. Lalaki. Yan ang mundo ko mula bata pa lang. Pero hindi 'yun ang kabuuan ko.

Kasi kahit ilang suntok pa sa punching bag, kahit ilang beses akong magpakalalaki sa gym, hindi ko maipagkaila: may mga gabi akong tinigasan hindi dahil sa babae.
At oo... may mga kamay na lumapat sa katawan kong hindi ko inasahan, pero hindi ko rin tuluyang tinanggihan.

Baka iniisip mong pinilit ako, o baka may trauma. Pero hindi eh. Sa totoo lang, curious ako. Matagal na. At sa dami ng beses kong itinanggi sa sarili ko 'to, mas pinili kong maging tahimik... hanggang sa hindi ko na kinaya.

Ngayon, ito ang kwento ko-hindi para magpaliwanag, kundi para ilabas ang mga tagpong pilit kong ibinaon. Mga gabi ng pagkabighani, ng init, at ng pagkalito sa pagitan ng "lalaki lang ako" at "puta, ang sarap pala."