Gülüşünü Bana Sakla

Bazı hikâyeler sessiz başlar.

Bir gülüşle...
Bir bakışla...
Bir anlık fark edilmekle.

Mercan sadece gülümsedi. Ama o gülüş bir adamın içindeki karanlığı uyandırdı. Sessizliğini, kontrolünü ve geçmişini yerle bir etti.

Baran önceden hiç sevmedi.
Sevmesi gerekmedi.
O, hep sahip olurdu.

Ama bu defa farklıydı.
Bu defa gülümseyen bir kız, onu yalnızca izlemeye değil...
Korumaya, kıskanmaya ve sonunda kaybetmeye mahkûm edebilirdi.

Bu bir aşk hikâyesi değil.
Bu, gülüşünü saklaması gereken bir kızla,
gülümsemesini kimseyle paylaşmak istemeyen bir adamın hikâyesi.

Ve bazı gülüşler...
Sadece bir kişiye aittir.