Bazen elinde olmadan bir seyleri yapmakta zorunlu oldugun dusuncesine kapilirsin... kimine gore sadece bir hisken kimisine gore gecmisinde olanlarin tekrarlanmamasini istemek... kimsenin hayati kimseden iyi degil... ama sanirim annemin 4 yil once ölmesini dileyecek kadar kotu seyler yasadim... kaleme doksem gozyaslarimda murekkebim kayboluyor... anlatsam utancliktan tipki anne karnindaki bir bebek gibi iki buklum kaliyorum... ve yine anne... beni annem yalniz birakti... ama uzulmuyorum yanimda olan sadece 1 kisi olmasina ya da istenmememe... istenmeyenlerden biri haline gelmis olmaktan utanmiyorum... kimse ailesini secmedi...All Rights Reserved
1 part