Yaël was 19 toen ze op de weg terug naar huis werd aangereden door een jonge jongen. Er waren ooggetuigen bij, maar de zaak is niet opgelost. Het ergste wat je je kan bedenken voor Yaël gebeurde, ze heeft geen gevoel meer in haar onderlichaam en zit in een rolstoel, haar lichaam is verminkt en ze is nog bezig aan haar herstel. Haar ouders hebben geen tijd om voor Yaël te zorgen, dus beland zij in een zorginstelling met mensen die een laag IQ hebben. Ze gelooft niet meer in zichzelf, en de mensen die ze lief had zijn weg uit haar leven. Zal ze ooit nog iemand tegen komen, die haar misschien hier uit kon halen, en er voor haar wou zijn? Of gewoon iemand, die van je houd.
- Note; voordat ik opmerkingen krijg over onderwerpen in dit verhaal, qua mensen met een beperking weet ik waar ik over praat aangezien ik daar ook een studie voor volg :)
Robbie woont bij zijn vader als opeens jeugdzorg voor de deur staat. Robbie moet zijn spullen pakken en mee naar een gesloten inrichting. eenmaal daar aangekomen lijken de medewerkers aardig te zijn. hij ontmoet iemand speciaal daar, maar niets is wat het lijkt en het word alleen maar erger en erger.
☆gestart met schrijven 20 augustus☆