"Merhaba"
Sıradan bir kelime... ama Yonca için her şeyin başlangıcıydı.
Gece yarısı gelen bu mesaj, bir yabancının can sıkıntısı mıydı, yoksa kaderin garip bir oyunu mu Karan'ın attığı "merhaba" mesajıyla Yonca'nın hayatına dahil olmuştu. Başta sadece bir yabancıyla yapılan, can sıkıntısından çıkan bir sohbetti. Ama kelimeler ilerledikçe Yonca'nın kalbi hızlandı. Karan, motorunun gürültüsü kadar karmaşık bir adamdı. Ne tam olarak yakındı ne de tamamen uzak.
Yonca mesafelerini korumaya çalıştı. Karan ise asla tahmin edemeyeceği bir şekilde hayatına sızdı. Peki bu bağ gerçekten var mıydı? Yoksa Yonca, bir yabancının gelişi güzel attığı mesajlarda kaybolmuş muydu?
NOT: Kitapta geçen Kişi, Kurum, ve Olaylar tamamen hayal ürünüdür.
" çok garip değil mi ? "
" garip olan ne ? " dedim Rüzgar abime dönerek.
" birden hayatımıza girmen" demesiyle Bulut abimin kaşlarımı çatarak ona döndüm
" senden önce 3 kişiydik bir kız kardeşimiz olduğundan bile habersizdik " diye devam ettirdi Toprak abim.
" her şey sizin için ne kadar garipse benim için de öyle eskiden yalnızdım , sonra babamla tanıştım" dedim ardından hafifçe güldüm " başlarda pek iyi anlaşmadık ama sonra gerçekten iyi bir baba kız olduk. Sonra birden siz geldiniz sizlede başta pek iyi anlaşmadık ama " dedim yine gülerek onlarda gülümseyerek beni dinliyordu " şimdi bu haldeyiz " dedim
Biraz birbirimizle bakıştık ardından hepimiz güldük