GÜNAH KEÇİSİ

"Ben ne yaptım sana ya?!" diye bağırdım. Artık dayanamıyordum. Her sabah aynı bakış, her sözde saklı o kin... "Seninle evlenmek istemedim, evet! Ama bu benim suçum değil!"

Derin olduğu yerden bir adım attı.
"Sadece para değil bu," dedi. Sesi buz gibiydi. "Babanın aldığı bir canın borcu bu."

Gözlerim büyüdü. Nefesim... yarıda kaldı.

"Benim canımı yakan adam baban.
Canımdan bir parça alan adam." diye devam etti. "Benim ellerimi kanla yıkamama sebep olan adam. Ve o borcu da, bu hayatta bir tek sen ödeyebilirsin."

Bir adım daha yaklaştı. Artık sırtım duvardaydı. Kaçacak yerim kalmamıştı.

"Sen, Alya Karacalı... Sen, o borcun bedelisin."