ZAHİR: GECENİN ATEŞİ

"Her kilidin bir anahtarı olduğu gibi,
Her mektubun bir adresi olduğu gibi,
Her gecenin bir sabahı olduğu gibiydi onlar...

Zahirinde zühresi vardı. Canından çok sevdiği, uğruna adını deliye çıkarttığı, sevdası uğruna ailesini bir hiç ettiği zühresi."

Pekiya zühre? Zühre'nin zahiri varmıydı?
◇◇◇◇◇

".... benide sev istedim. Onu sevdiğin gibi benide sev, ona baktığın gibi banada bak, onu sardığın gibi benide sar istedim. Belkide daha fazlasını." Derin bir nefes doldurdu içine, dibinde durduğu kadının kokusu ciğerlerine işleyemeden boğazında bıçak oldu sanki. Sahi onu uzaktan severken kokusu bu kadar canını yakıyormuydu ki.

"Zühre'm." Dedi inlercesine, ardından sağ elini kalbinin üstüne koydu. " şu hastalıklı kalbimin ortasına bir seni koydum. Hep orda kal, orayı hep aydınlat istedim. Ama kalbime karanlıklar çökmeye başladı sanki zühre'm. O karanlıkta kalmanı istemedim." Dedi, yıllar sonra gözünden bir damla yaş yerle bir oldu....