Mitologia Spartæon: Seraphai i Pieśń Cieni

Zanim pojawili się bogowie, istniała Forma.
Z niej zrodzili się Spartæonowie - istoty doskonalsze niż bóstwa, ucieleśnienie równowagi i dyscypliny. Ich przeciwieństwem byli Wærkynowie, dzieci chaosu, stworzeni przez Odynasa - istotę widzącą wszystko... oprócz teraźniejszości.

Przez 7777 lat trwała wojna między porządkiem a wolnością. Nie zakończyła jej potęga, lecz narodziny człowieka - istoty niedoskonałej, ale wolnej.

W nowym świecie, rozdartym między przeszłością a możliwością, rodzi się Trójka:

Kael - strażnik napięć i wewnętrznej równowagi,

Lyara - głos ciszy, która słyszy więcej niż słowa,

Draven - wojownik, który musi nauczyć się odłożyć miecz.

Ich celem jest odnalezienie Seraphai - miecza, który może unieść tylko ten, kto nie walczy dla siebie. Lecz prawdziwa przemiana nie zaczyna się od oręża, tylko od wyboru ciszy zamiast przemocy.

Gdy Trójka odrzuca walkę, świat się zmienia. A z ich śladu wychodzi Saryn - chłopiec bez przeszłości, który przemienia ludzkość nie przez siłę, lecz przez obecność.

To nie mit o stworzeniu świata.

To mit o tym, jak świat może się odmienić...
...kiedy ktoś pierwszy zrezygnuje z walki.