Ateşe doğru [ASKIYA ALINDI]
Her yer karanlık, ne bir ışık ne de bir şekil var. Hiçbir şey görünmüyor, yalnızca bir boşluk var etrafımda. Ama gözlerimdeki ateş, beni karanlıkta bir yolun varlığını hissettirmeye zorluyor. O ateşin ışığı, ufukta parıldayan bir umut gibi yolumu aydınlatıyor.
Yolun sonu, devasa bir alev deniziyle sarılmış. Alevler, her bir kıvılcımla göğe doğru yükseliyor, sanki kendi içlerinde bir hayat bulmuşlar. O ateş, hem çekici hem korkutucu. Gözlerim, bu ateşi adeta içine çekiyor.
Ve ben, her şeyin ötesinde bir kararlılıkla, o ateşe doğru ilerliyorum. Korku, korku yok içimde. Her adımda, içimdeki yangın biraz daha büyüyor. Yolu terk etmeye niyetim yok. Çünkü ateşe yürümek, beni ben yapan tek şey gibi geliyor.
Karşıma çıkanlar, bana eşlik edenler, hepsi birer gölge gibi silik. Ama bir an için düşünmeden edemiyorum: Biz gerçekten ateşle yanacak mıyız? Yoksa ateş, içinde bizi de arayan bir başka yolcu mu? O büyük ateşe doğru adım adım yaklaşırken, bu sorunun cevabı, belki de yalnızca o anın içinde gizli.
![Ateşe doğru [ASKIYA ALINDI] by semamovsum](https://img.wattpad.com/cover/391467635-80-k290546.jpg)
![Ateşe doğru [ASKIYA ALINDI] cover](https://img.wattpad.com/cover/391467635-256-k290546.jpg)
