
Genç adam mutluydu. Sevdiği kadın yanındaydı ve her șey bitmiști. Bitirmiști. Sevgiyle gülümsedi karșısındaki kadına. Sevgilisine. Kadın ise hala șașkındı olanlara. Hayatının en mutlu anıydı belki de. Boynundaki kolyeye dokundu tekrar, ardından kafasını kaldırıp genç adama dikti gözlerini. Bir șeyler söylemesi gerekiyordu, gözleri doldu. Ardından bir hüzün kapladı içini. Ağzını açtı, ve kapadı. Adam gözlerini kadınınkilerden ayırmadan sakince, gülerek konuștu. "Evet demen gereken andayız..?" Kadın daha geniș gülümsedi. Adamın boynuna sardı kollarını. Bulundakları odayı kadının neșeli kahkahasını takip eden bir "Evet!" sesi doldurdu. Ardından yeșil bir ıșık.All Rights Reserved