Karanlık... İnsan karanlıkta savunmasızdır. Göremez etrafında olup bitenleri. Yaptığının doğruluğundan emin olamaz karanlıkta. Bilemez çünkü, bilinemez. Karanlık, bilinmezdir. Ama aynı zamanda karanlık, saklar bir insanı diğer her şeyden. Koruyup kollar tehlikelere karşı. Gözden uzak hale getirir. Gizler karanlık. Karanlık, gizemlidir. Sonsuz bir deliktir karanlık. Karanlık, hem tehlikelidir hem güvenli. Karanlık, korkutucu, gizemli, bilinmezlerle doludur. Ve aslında her karanlık aydınlatılmayı bekler. Kendi sonsuzluğunda boğulmaktan kurtulmak ister. Karanlık, aslında bir yokluktur, hiçliktir. Karanlık, aydınlıkla var olmak ister. Kendi içindeki yokluktan doğmayı bekler. Bu hikaye ise, karanlığın doğuşunun ve aydınlığın çöküşünün hikayesi...
*Kapak.
Luteus*