Cahide Yücesoy.
İlk Türk kadın kemer sahibi.
Şampiyon olduğu için egosu yoktu; egosunun altını doldurmak için şampiyon olmuştu.
Cahide; kararlı, emek veren...
17 sene önce ailesinden ayrılmamış olsaydı adının hakkını veremeyecek, tüm dünya ayaklarının altına serilecekti çünkü o, Adana'daki Türkmen aşiret reisinin tek kız çocuğuydu.
Kağan Yücesoy'un, tıpkı onun gibi onurlu kızı Cahide Yücesoy.
<>
Karıştırılmış çocuk klişesi.
Cahide, 17 yaşında MMA sporuyla uğraşan hırslı bir genç kızdır. Basit ve baskıcı bir memur ailesinde zorbalıklarla büyüyen Cahide, içine kapanıp herkese laf yetiştirmek yerine dünya çapında başarılarıyla herkese cevap vermişti.
Hayır hayır,
Cahide Demir; sevilmek isteyen ancak bu arzusunu egosunun altında saklayan, ailesi arkadaşları ve koçu olan, hırsı mantığından önde gelen eğlenceli bir kız.
Siz de Cahide'nin karakter gelişimini ve Şahmerdanoğulları Aşireti'ni okumak istiyorsanız, hoş geldiniz.
Yalnız girmeden uyarayım!
Bu kurgu derin duygusal bağlar, saçma sapan mizahlar, yoğun argo, gerektiğinde cinsellik ve bolca aile sevgisi içerir.
<>;Hikaye kurgusu dahilinde kendi hayal gücümün ürünüdür. Çalıntı durumunda çalan şahsı aşağılamakla birlikte Wattpad ile iletişime geçilecektir.<>
>Kurgu, içerisinde Kürtlük ve Kürtçe kelimeler de barındırmaktadır. Rahatsız olanlar bir zahmet 'aşiret' yazan kurgumdan siikkktir olup gitsinler ❤
"Şu anda bile bana abi diyorsun!"diye söylendi biraz sinirle. Kirpiklerim titreşti, sadece bakakaldım."Canım yanıyor,yapma."
Ellerini iki koluma yerleştirip yaklaştı. Bakışları gözlerime kilitlenmişken "Hâlâ anlamadın mı Defne?"diye mırıldandı. "Sana olan bakışlarımdan, sana kıyamayışımdan, yanındayken heyecanlanmamdan hâlâ anlamadın mı?"
Yine o ses tonunu kullanıyordu işte! Yine tüm savunma sistemimi etkisiz hâle getirmişti. Tek yapabildiğim öylece bakmaktı. Ne bir şey söyleyebiliyor ne de hareket edebiliyordum.
Belki de bu kaçmak için kalan son fırsatımdı. Belki de fırsat falan kalmamıştı. Neredeyse apaçık konuşuyordu artık, nereye kaçıyordum?
Yine de denedim. Hakimiyetini kaybettiğim kalbime yeniden ulaştım. Beynime gerekli sinyali gönderebildim. Ve son kez denedim.
"Anlamadım ben hiçbir şey. Gidiyorum ben!"
Bir an afallamış olsa gerek ki çektiğim kollarımı kolaylıkla kurtarabilmiş ve ondan uzaklaşmıştım. Hızla atan kalbime inat ben de adımlarımı hızlandırdım. Ama kulaklarıma ulaşan ses ayaklarımın olduğu yere mıhlanmasına sebep olmuştu.
"Seviyorum Defne!"
Atan kalbim sekteye uğramış etrafımdaki bütün sesler susmuştu. Günlerdir kaçtığım gerçek şimdi apaçık karşımdaydı.
"Seni çok seviyorum!"
•••
29/10/2023 #ask 1
29/10/2023 #genckurgu 2
23/02/2024 #macera 1