çilek kokusu

Reads 602
Votes 109
Parts 7

Reads 602
Votes 109
Parts 7

aşk aşküçkeni bağımlılık esmer güzel ikincierkek kasaba komik korumacı kumral nifret olgunerkek romantik romantizim texting yakışıklı yaşsınırı

Yeni hayat yeni başlangıç olan yola çıkan kadın. Doğduğu kasabaya taşınır.

Gitdiyi kasabada onu kendisen uzak tutan bir erkek ile onu mutlu eden bir erkekle tanışır.

Yeni hikayeye ne dersiniz...All Rights Reserved

aşk aşküçkeni bağımlılık esmer güzel ikincierkek kasaba komik korumacı kumral nifret olgunerkek romantik romantizim texting yakışıklı yaşsınırı

Table of contents

7 parts

#14nifret

Content Guidelines

You may also like

Aylis, kendinden emin bir gülümsemeyle duraksamadan konuştu: "Sanırım burada dersle ilgilenmeyen birileri var." Sınıf hafif bir gülüşme sesiyle doldu. Bora, bu sözlere aldırış etmeyip sandalyesine biraz daha yayıldı. Ellerini cebine sokarak, hafif bir gülümsemeyle karşılık verdi: "Ben zaten edebiyatı severim, ama uyandırılmayı pek sevmem." Bu sözlerle sınıf bir kez daha kıkırdamaya başladı. Ancak Aylis sakinliğini koruyarak Bora'ya doğru birkaç adım attı. Onun masasına hafifçe eğilerek konuştu: "Edebiyatı seviyorsan, o zaman bu dersi senin için çok daha ilginç hale getireceğim. Ama önce uyanık olman gerekiyor." Bora, bu kadar sakin bir cevap beklemiyordu. Aylis'in sesi, bir öğretmenden çok bir meydan okuyucu gibiydi. Bora, hafif bir şaşkınlıkla gülümseyerek, "Hadi bakalım, göster kendini," dedi. Aylis, hiç istifini bozmadan sınıfın önüne döndü ve tahtaya büyük harflerle şu cümleyi yazdı: "Bir hikayeyi ilginç yapan, karakterlerin ne kadar gerçek olduğudur." Sonra arkasına dönüp Bora'ya baktı: "Senin gibi güçlü karakterler, hikayeleri çok daha ilginç kılar. Ama unutma, güçlü bir karakter olmak için önce bir hikayenin parçası olman lazım. Hazır mısın?" **"

"İnsanlar imkansız aşkları için birbirlerine Siyah Gül verirlermiş..." Elimizdeki kanlar, insanların kanı değildi. Elimizdeki kanlar, bir insan bedenine ait değildi. Elimizdeki kanlar, ruhumuzun öldüğünün kanıtıydı. Elimizdeki kanlar, ihanet edilen ruhumuzun kanlarıydı. İhanet, bizim en büyük gerçeğimizdi. Ve yine ihanet, benim çocukluğuma karışmış acı bir gerçekti.

Konu Su olduğu sürece herkesin benden korkması gerekiyordu. Araba yarışçısı Karan Karaca ve sevgilisi ressam Su Vardın el ele görüntülendi. Çift röportaj vermeden arkadaşlarının barından direkt olarak ayrıldılar. sahte sevgilim: haberlere çıkmışız. su: evet. su: istediğin bu değil miydi? sahte sevgilim: evet.

Kendi halinde yaşayan tıp fakültesi öğrencisi Kayra bir gün fazla miktarda paraya ihtiyacı olduğu için ek iş aramaya başlar.Arkadaşı sayesinde bulduğu tekerlekli sandalyeye bağlı bir adamın bakımını üstlenme işini başta kabul etmez fakat sonra kararı değişir. Bakacağı adam yani Doğan önceki nişanlısı yüzünden kadınlara güveni olmayan ketum bir iş adamıdır. Kader yine de ağlarını örer ve onları bir araya getirir. Peki onlar bir arada kalmayı başarabilecekler midir? "Benimle hiç konuşmayacak mısınız?" Yüzünde herhangi bir duygu belirtisi yoktu."Pekâlâ bende kendi kendime konuşurum.Yapmadığım şey değil sonuçta." Yine tepki vermedi.Hep yaptığı gibi sadece yüzüme baktı.

@Koral.kamar / yüzünü bile görmek istemiyorum @Ars.lafuz / kes be @Ars.lafuz / Kucağımda miyavladığın videolar duruyor koçum sen hayırdır? @Ars.lafuz / çizdirtme bana yakışıklı motorcu imajini Dikkat! Bu hikaye fazlasıyla toksiklik içerir.

"Bazen,hiç var olmamış ve hatırlanmayan insanlar gerçektir.Yalnızca bir zaman arasına sıkışmış olabilirler." Zaman arasına sıkışmamaya dikkat edin. Herkesin normal olarak bildiği bir lisede hiç var olmamış insanları hatırlayan öğretmenlerin olması kimsenin ilgisini çekmez.Her zamanki gibi okuluna giden Umay,bir anda kendini 1980'li yıllarda öğretmenlerinin öğrenci olduğu zamanda bulur.Bir büyü sonucu zamanlar arası sıkışmıştır ve büyüyü bozup hiç var olmayan hatırlananları kurtarması için yanlız bir haftası vardır.

Nil, sevgilisi Atalay'ın ondan bir şeyler gizlediğini düşündüğünden ilişkilerine ara vermek ister. Atalay'ın ilişkiye ara verme isteği olmadığından Nil'e hiç ayrılmamışlar gibi davranmaya devam eder. Atalay'ın gizlediği sır ortaya çıkana kadar ise ikili bir türlü yeniden barışamaz. Nil; Atalay Atalay; Yavrum Nil; Biz ayrıyız farkında mısın? ***

"Benden kaçabilirsin sanıyorsun, ama adımların nereye giderse gitsin, gölgen yine bana ait. Adını bile fısıldamadan yaşayamam; sen, kendini unutsan bile bende kalacaksın." Alpay Aras Demirkıran "Onun karanlığında boğulmakla, onsuz yaşayamamak arasında kaldım... ve galiba ikincisi daha korkutucu." Simay Altan Gazeteci olan Simay, kimsenin cesaret edip eline alamadığı dosya üzerinde çalışmaya başlar. Bu dosya, kimsenin dokunmaya cesaret edemediği mafya patronu Alpay Aras Demirkıran'ın dosyasıdır. Bunun hayatındaki en büyük haber olacağını sanıyordu. Oysa bu, hayatını geri dönüşsüz bir şekilde çalacak adamla tanışmasının başlangıcıydı. Sigara dumanı, yağmur kokusu ve tehlikenin çekici yüzü... Simay, her adımda daha çok karanlığa çekiliyordu. Ve bazen, en büyük hata; gerçeği ararken, onu koruyacak olanın aynı zamanda seni mahvedecek kişi olmasıydı. -Kesit- "Sana olan bu his," diye başladı, parmakları kucağındaki tenimi okşarken. "Bu, sadece bir aşk değil. Bu, benim varoluşumun tek nedeni. Sen, benim son sığınağım, ilk ve tek zaafımsın." Aras... Bu adam... O, bir mafyaydı. Kanlı elleri, karanlık sırları ve tüm dünyayı yönetme gücü vardı. Ama bana baktığında, o kehribar gözlerde gördüğüm şey... o, dünyanın en büyük zayıflığıydı. Ve o zayıflık, bendim. Bana "zaafım" demesi... Bu, bir milyon dolarlık mücevherden daha değerliydi. Onun laneti bendim... Eğer ben onun ilk ve tek zaafıysam, oda benim son ve tek sığınağımdı Ve biliyordum ki, bir gün o zaafı için dünyayı yakarsa, ben o alevlerin içinde gülümseyerek yanacaktım. Not:Bu kitapta bol bol smut içerik olacak yani +18 sahneler, argo kelime küfür vb. şeyler ön planda. Rahatsız olanlar okumasın lütfen.

Bilinmeyen numara: Seviyorum seni. Bilinmeyen numara: Deliler gibi. Bilinmeyen numara: Geçer diye bekledim. Bilinmeyen Numara: Geçmiyor. Sana olan sevgim gün geçtikçe artıyor. Bilinmeyen Numara: Elimden hiçbir şey gelmiyor. Bilinmeyen Numara: Bembeyaz saçlarını, küçük ela gözlerini her gördüğümde aklım bulanıyor. Bilinmeyen Numara: Sevsene beni, Ayda.

Aylis/YarıTexting

Aylis, kendinden emin bir gülümsemeyle duraksamadan konuştu: "Sanırım burada dersle ilgilenmeyen birileri var." Sınıf hafif bir gülüşme sesiyle doldu. Bora, bu sözlere aldırış etmeyip sandalyesine biraz daha yayıldı. Ellerini cebine sokarak, hafif bir gülümsemeyle karşılık verdi: "Ben zaten edebiyatı severim, ama uyandırılmayı pek sevmem." Bu sözlerle sınıf bir kez daha kıkırdamaya başladı. Ancak Aylis sakinliğini koruyarak Bora'ya doğru birkaç adım attı. Onun masasına hafifçe eğilerek konuştu: "Edebiyatı seviyorsan, o zaman bu dersi senin için çok daha ilginç hale getireceğim. Ama önce uyanık olman gerekiyor." Bora, bu kadar sakin bir cevap beklemiyordu. Aylis'in sesi, bir öğretmenden çok bir meydan okuyucu gibiydi. Bora, hafif bir şaşkınlıkla gülümseyerek, "Hadi bakalım, göster kendini," dedi. Aylis, hiç istifini bozmadan sınıfın önüne döndü ve tahtaya büyük harflerle şu cümleyi yazdı: "Bir hikayeyi ilginç yapan, karakterlerin ne kadar gerçek olduğudur." Sonra arkasına dönüp Bora'ya baktı: "Senin gibi güçlü karakterler, hikayeleri çok daha ilginç kılar. Ama unutma, güçlü bir karakter olmak için önce bir hikayenin parçası olman lazım. Hazır mısın?" **"

More details