
"Ne diledim biliyor musun?" Söylediğim şeye bıyık altından gülerken gözlerimle yanımdaki çehresini süzdüm. Ağzından düşmeyen sigarasını dişlerinin arasında bekletip öylece karşısındaki boşluğu izliyordu, yine yüzünde mimiğe rastlayamamıştım.
"Sen söylemediğin sürece ne dilediğini tahmin edemem."
"Aklımı okuyabildiğini sanmıştım."
"Okuyabiliyorum zaten ama senin dileğini senin ağzından duymak daha hoş olurdu."
Gülümsedim, bu buruk bir gülümsemeydi. Bana gerçekleşmeyecek her şeyin hayalini kurmayı ve dileklerde yaşamayı o öğretmişti. Yeniden minnet dolu bakışlarla baktım kusursuz yüzünün her kesimine.
"Seninle başka bir hayatta tekrar karşılaşmayı diledim, belki o zaman normal olurduk."
[2025]All Rights Reserved