SUÇ MAHALLi

Suç Mahali - Arka Kapak Yazı

Kalp mi daha tehlikelidir, yoksa bir adamın "sadece benim ol" diye haykıran bakışları mı?

---

"Bazen biri gelir...
Ve yıllardır kimseye anlatamadığın şeyleri, tek bir bakışıyla öğreniverir."

İlay Kumlu için her seans, bir adım geri durmak demekti. Profesyonellik, mesafe, kurallar...
Ama Altay Alatan geldiğinde, kelimeler kırılganlaştı. Sorular daha derin, cevaplar daha kişisel hâle geldi.
Ve sonra...
Odadaki sessizlikler daha anlamlıydı artık.
Göz göze gelişler, süreyi aşmaya başladı.
Bir şeyler değişti.
Duygular, adını koymadan yerleşti aralarına.

İlay için bu, yalnızca bir terapi süreci değildi artık.
Ama bazı şeyleri hissetmekle, söylemek arasında bir uçurum vardı.
Ve o uçurumun kenarında, sadece biri dengesini kaybetmedi.

İlay Kumlu ve Altay Alatan.
Birinin iyileşmeye, diğerinin kaybolmaya ihtiyacı vardı.
Hangisinin kim olduğunu... artık onlar da tam bilmiyordu.

---

"Seanstakini değil, kalbini dinliyordu..."
İlay Kumlu'nun bir hastayı iyileştirmekle, bir kalbe tutulmak arasındaki çizgide giderek kaybolduğu bir hikâye.
Altay Alatan ise, seans saatlerinin ötesinde kendine ait bir ses duymaya başladığında... çoktan onun içinde yaşamaya başlamıştı.
Ama hiçbir iyileşme, duygulardan arınarak gerçekleşmezdi.
Ve bazı duygular... sadece bastırıldıkça büyürdü.

---