Story cover for Gölgedeki Çığlık by siyahhhdinazor
Gölgedeki Çığlık
  • WpView
    Reads 3,870
  • WpVote
    Votes 18
  • WpPart
    Parts 1
  • WpView
    Reads 3,870
  • WpVote
    Votes 18
  • WpPart
    Parts 1
Ongoing, First published Aug 04
Mature
1 new part
''Anıl?'' 
''Efsun?'' 
''Dışarı çıkmam gerekiyor.'' 
''Çık o halde Efsun neyi bekliyorsun?'' 
''Dün çıkmayacağımı söylemiştin ama?'' 
''Dün yaptığının sonuçlarını katlanıyordun, bugünün dünle bağlantısı yok. Çıkabilirsin.''
''Bugünde bir şey yapsam yine beni eve mi hapsedeceksin yoksa daha da kötü planların var mı?'' 
''Seni eve hapsetmiyordum Efsun. Çıkıp gidebilirdin.'' 
''Beni tehdit ettin!'' 
''Sonuç olarak kendi isteğinle buradasın. Ve Efsun bir daha aynı hatalara kalkışırsan bu sefer sonuçlarının altından kalkamazsın.''





Kitapta kadın hakları ihlalinin güzellemesi yapılmamış aksine bir kadının psikolojik sorunlarını anlatılmıştır.
 
Kitapta; ölüm, öldürülme, intihar, cinsellik, kan, işkence, psikolojiyi etkileyebilecek konular, psikolojik ögeler ve birtakım psikolojik hastalıklar geçmektedir. Bu kitabın on sekiz yaşının altında ki bireylerin okunmaması tavsiye edilmektedir. Herhangi hayatınızı, psikolojinizi, inancınızı etkiyebilecek düşüncelere kapılmanızı sorumluğunu almıyorum. Ona göre okuyun!! 

Kitap acemiliği atmak amacıyla yazılmıştır.
Kitap yeniden yazılmakla beraber önceki yazılan kurguyla yakından uzaktan alakası yoktur!!!
All Rights Reserved
Sign up to add Gölgedeki Çığlık to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Karanlığın Nefesi cover
TAKINTI cover
UÇURUM cover
Can Kırıkları cover
SEN BENİMSİN! cover
TUTSAK cover
GECENİN ZEHRİ cover
Oyuncak  cover
KIRMIZI ŞARAP🍷 cover
Aşk sandığın saplantı cover

Karanlığın Nefesi

9 parts Ongoing Mature

Oda karanlıktı. Her nefes verişi Poyraz'ın varlığını daha da yakın hissettiriyordu. "Saklanabileceğini mi sandın, Beril?" dedi Poyraz, sesi soğuk ama belirgindi. "Her adımını biliyorum, her nefesini sayıyorum. Kaçışın yok." Titreyerek geriye çekildim, gözlerimden yaşlar bir bir damlıyordu. Artık ondan hayatım boyunca kurtulamayacağımı biliyordum ama çaresizce yine konuştum. "Bırak artık beni... görmüyormusun senden nefret ediyorum!" Hıçkırıklarım boğazımı yakıyordu. O bir adım daha yaklaştı, gölgesi üzerime düşerken dudaklarındaki kıvrım saplantısını saklamıyordu. "Nefretin beni dize getiremez. Benim için önemli olan... senin varlığın. Ruhun bile benim için yeter. Beril... sen istemesende seveceğim. Bana senden başkası haram bu dünyada" Ellerim titriyordu, kalbim sanki parçalanacak gibiydi; içimde hem korku hem nefret vardı. Ama biliyordum: artık onun saplantısı, nefesimden gözyaşlarıma, her titrememden haykırışıma kadar hayatımın her köşesini sarmıştı ve bundan kaçış yoktu.