SERİ KATİL

"Ben adaletin soğuk duvarlarına sığındım,
O ise karanlığın içinden yürüyerek geldi.

Herkes sustuğunda ben konuştum.
O konuştuğunda ise, içimdeki her şey sustu.

Gözlerine ilk baktığımda,
Ne kadar tehlikeli olduğunu anlamıştım.
Ama asıl korkutan şey...
Benim buna rağmen kalmak istememdi.

O bir suçtu.
Ama ben... onu işlemeye hazırdım.

Her kelimesi yalan gibi gelirdi başkalarına,
Ama ben sustuğu anlarda bile duyardım kalbini.

Onu savunmakla başladım,
Kendimi kaybetmekle bitirdim.

Bazen bir katilin elleri,
Bir insanın en güvenli yeri olurmuş.

Ve bazen...
En büyük ceza, aşkla başlarmış."

Bu hikâye, bir mahkeme tutanağı değil.
Bu, kalbimden sızan kanın itirafı.

---