Story cover for "Hij was het laatste wat ik wilde" by L16112000
"Hij was het laatste wat ik wilde"
  • WpView
    LECTURAS 136
  • WpVote
    Votos 4
  • WpPart
    Partes 5
  • WpHistory
    Hora 17m
  • WpView
    LECTURAS 136
  • WpVote
    Votos 4
  • WpPart
    Partes 5
  • WpHistory
    Hora 17m
Continúa, Has publicado ago 07
Y/N de Graaf had één simpele regel:
Blijf uit de buurt van Rutger.

Hij is irritant aanwezig, te zeker van zichzelf, en denkt dat z'n sarcastische opmerkingen grappig zijn. (Spoiler: dat zijn ze niet.)
Maar helaas voor haar is hij ook de beste vriend van haar broer, Raoul. En als je broer een Bankzitter is, betekent dat één ding:
Je komt Rutger vaker tegen dan je lief is.

Wat begint met kleine pesterijen en gemene blikken, verandert wanneer Y/N opeens vaker in Casa del Huts te vinden is.
Ze dacht dat hij haar grootste irritatie was... maar waarom voelt het dan alsof hij degene is die haar het beste doorheeft?

Een enemies to lovers fanfic vol sarcasme, spanning, onderdrukte gevoelens en nét iets te lange blikken.
Want soms begint haat met een blik - en eindigt het met veel meer dan dat.
Todos los derechos reservados
Regístrate para añadir "Hij was het laatste wat ik wilde" a tu biblioteca y recibir actualizaciones
O
#53bankzitters
Pautas de Contenido
Quizás también te guste
Life moves on. VOLTOOID. de Belizih
60 partes Concluida Contenido adulto
'Vanaf nu,' Jaouad kon enkel toekijken, waarom voelt het alsof dit de laatste keer is dat hij ooit in haar ogen zou kunnen kijken? Waarom voelt het aan alsof hij nooit meer een woord wissel met haar zal krijgen als deze? 'zelfs als ik iedere fout van mezelf accepteer, wat verschil zal het maken, als fouten gemaakt kunnen worden?' Ze blijft stil en kijkt hem lang aan, weeral. Jaouad stond er verslagen bij, hij wist dat ze een stap voor hem stond en hij wist wat voor stevige persoonlijkheid Elena had. 'Ik wil dat je weet, Jaouad, dat jij ons hebt laten eindigen. Door jou staan we nu hier en voor wat zal komen in de toekomst.' Jaouad verlaagt zijn blik, hij kan de confrontatie niet aan. Het was zoveel gemakkelijker om weg te rennen, dat is de reden dat hij altijd wegrende van de consequenties, omdat hij de pijn van verlies niet kan verdragen. 'Heb je nog iets te zeggen?' Vraagt Elena zachtjes. Jaouad kon deze keer geen nee zeggen want hij wist hoe ze terug zou kunnen schieten en hem weer aantonen dat hij spijt zal hebben. 'Ja,' Zegt hij zachtjes. Elena kon de angst in zijn ogen zien, ze zag de verslagenheid geprojecteerd op zijn lichaam. 'Ik hou van je, Elena,' Zegt hij zeer zachtjes. 'En ik zal voor de rest van mijn leven van je houden. Al hou je niet meer van mij, al wil je niet van mij houden, ik zal van je houden. Ik zal voor altijd van je houden, ik zal op je wachten, al moet ik mijn leven lang op je wachten, want jouw liefde is het enigste dat mij levend hield. Je hebt mijn hart, Elena, en waar je ook heen gaat, wees goed voor mijn hart, maar zoals ik al zei, mijn hart is enkel gemaakt voor jou om te breken.' Elena reageert niet, ze geeft geen antwoord. Ze wandelt naar hem toe en plaatst haar armen over zijn schouders. Ze kijkt naar hem op, ze kijkt hem recht in de ogen, terwijl Jaouad helemaal bevroren naar haar kijkt, want oh god, wat zal dit zware gevolgen hebben. 'Ben je zeker dat je geen spijt zal krijgen van je woorden?' Fluistert Elena zachtjes.
Quizás también te guste
Slide 1 of 9
Thuis cover
Purvinas sandoris (BAIGTA) cover
Als Niemand Kijkt cover
You are mine  cover
 Sangue Trovato | complete  cover
Bittersweet Symphony cover
Life moves on. VOLTOOID. cover
Opslaghok ~ Mabbie cover
musuhku suamiku cover

Thuis

16 partes Concluida

"Ik kan prima voor mezelf zorgen, jullie zijn toch nooit thuis!" mijn ouders kijken elkaar aan "nu zeg je maar wat, we hebben al die 19 jaar voor je gezorgd en zijn er altijd voor je geweest!" mijn moeder is alleen nog maar bozer nu. "Weetje, we wonen dan misschien wel in hetzelfde huis, maar ik heb niet het gevoel dat dit 'thuis' is, ik slaap al als jullie thuis komen en als ik wakker word, zijn jullie alweer weg, de laatste keer dat we met z'n allen hebben gegeten, was toen ik vijf was ofzo. Dit is gewoon een huis, geen thuis." al mijn frustratie komt eruit en daarna ren ik de trap op, de tranen lopen over mijn wangen.