Kırık Kalpler Çukuru | Gerçek Ailem
"Daha önce yaptığım hiçbir hırsızlık bu kadar ağır gelmemişti."
🕸
Sadem, kimsesizliğin onu düşürdüğü pis işlerin bir gün ondan sahip olduğu tek kişiyi, birlikte ailesini aradıkları en yakın arkadaşını da alacağını bilmiyordu. Ağlayıp sızlanmaya bile vakti yoktu, hayatta kalmak istiyorsa önünde yalnızca bir yol vardı.
Ölen arkadaşının ailesini bulacak, onun yerine geçecekti. Aksi takdirde arkadaşının canını alan adamlardan kaçamaz, kendi de son nefesini günler sonra tesadüfen bulunmak üzere bir ara sokakta ve yahut bir binanın bodrumunda, geriye cesedinden başka hiçbir şey bırakamayarak verirdi.
Her zaman kendisini düşünmeyi küçük yaşta öğrenmiş, duygularını uzun zaman önce ardında bırakmıştı. Oysa yıllarca arkadaşının ona hasretle anlattığı ailenin arasına, kızları olduğu yalanıyla girdiğinde vicdanının sesi her saniye daha çok yükseliyordu. Hayatında ilk kez böylesi bir sevgiyi tatmak, ona pişmanlığı da öğretecekti çünkü bu insanları kandırmaktansa ölmeyi yeğlerdi.
Peki... Ya sandığının aksine hikayenin asıl yalancısı kendisi değilse?
