YADİGAR

"Ayfer Teyzenler geri döndüler ya mahalleye." dedi annem gülümseyerek. Ayfer Teyzeyi hatırlamadığım için utanıp hemen koşup sarıldım. "Ayfer Teyze kusura bakma kafam dolu,dersler yoğun bu aralar." diyerek özür dilemeye çalıştım. "Önemli değil kuzum." diyerek bağrına bastı beni. Biz onunla sarılırken dış kapıdan "Anne, başka getirilecek bir şey kalmadı." diyen bir ses duydum. O an hepimiz dış kapıya odaklanmıştık, en çok da ben. "Tamam anneciğim, gel Selma Teyzenlere selam ver." dedi Ayfer teyze. İçeri girdiği an gözleri beni buldu. Bir süre ikimiz de donakaldık.

Karşımdaki bu koca adam, Aras abi olamazdı değil mi?

"Herkes sana Hazal diyebilir, ama ben yapamam.
Çünkü sen benim Leyla'msın.
Sen benim çocukluğumun yadigarısın."

İyi okumalar dilerim 😊