KAN VE ALEV

Hepimizin bildiği fakat görmezden geldiği, bazen de yardım etmek istese de çaresiz kaldığı insanlar vardı.
Onların bir hayatı yoktu. Hayalleri yoktu. Çocuklukları hiç olmamıştı. Doğmuş, büyümüş ve bu iğrenç ağın içinde çürümeye terk edilmişlerdi. Kimisi zorla, kimisi hiç varlığından bile haberdar olmadığı insanlar tarafından itilmişti bu iğrenç örümcek yuvasına.
Gözlerindeki korku, ellerindeki titremeler ve konuşma zorluğu. Ne zaman ne de insanlar onlara acımıştı. Görülmediklerini ve duyulmadıklarını zannediyorlardı.
Ama ben göremesem de duyuyordum.
Ben Christian Brown.
Bu ağın içine girdim çünkü bir görevim var: Ailelerinden ve sevdiklerinden koparılan insanları evlerine geri götürmek.
Dünyanın görmediği ama neredeyse bütün ülkeleri kapsayan korkunç bir ağın içindeyiz. Bugün belki de sokakta her şeyden habersizce evine doğru yürüyen yaşlı komşun, odasında kendini video oyununa kaptırmış erkek kardeşin veya sen.
Bu ağı sonsuza dek yok etmek için tam kalbine sızdım. Bir amacım vardı; görmek, dinlemek ve en sonunda da gerekirse öldürmek.
Ağın başındaki örümceğin en güvenilir silahı oldum. Onun gibi bir tarantula kılığına girdim. Onun gibi davrandım, onun gibi öldürdüm. Fakat bir sorun vardı.
Karmen Blenco. Şeytanın dünya üzerindeki gölgesi.