Story cover for Suçun Sessiz Hâli by dikisliduygularrrrr
Suçun Sessiz Hâli
  • Reads 99
  • Votes 33
  • Parts 5
  • Reads 99
  • Votes 33
  • Parts 5
Ongoing, First published Aug 10
Bazı hikâyeler karanlıkta başlar...
Ve bazı insanlar, acının içinden geçerek yeniden doğar.

"Suçun Sessiz Hâli", geçmişin izlerini silmeye çalışan iki yabancının kesiştiği, güçlü bağlar, tehlikeli sırlar ve sessizce işlenen adaletin öyküsü.

Bir tarafta sessizliğiyle korku salan bir adam.
Diğer tarafta ışıkların önünde ama kendi gölgesinde kaybolan bir kadın.

Görünmeyen düşmanlar, konuşulmayan geçmişler ve hesaplaşması yıllardır beklenen bir hikâye.
Kimin kurban, kimin avcı olduğu belirsiz.

Bu bir aşk hikâyesi değil.
Bu, hayatta kalmak için sessiz kalmak zorunda kalanların hikâyesi.
Ve bazen, en derin çığlıklar hiç duyulmaz...
All Rights Reserved
Sign up to add Suçun Sessiz Hâli to your library and receive updates
or
#150yara
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
56 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
TOZLANMIŞ SEVDA cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
FIRTINA ZAMANI  cover
MAHKUM cover
Kalp Kurşunu cover
Səni Unutmaq, Döyüşməkdən Daha Çətindi. cover
Aysu(Gerçek ailem) cover
FOTOĞRAFI BANA AT • TEXTİNG  cover
BERDEL (+18) cover
DƏLİXANA cover

TOZLANMIŞ SEVDA

32 parts Ongoing

"Geçecek mi peki?" Diyebildim yalnızca hafif çıkan sesimle. Yüzüne bakmak istemiyordum çünkü eğer bakarsam, gözlerinde duymaktan korktuğum cevabı görmekten çekiniyordum. "Geçmeyecek," dedi dudaklarından dökülenlerin yüreğimi bin bir parçaya ayırdığından habersizce. "Ama alışıyor insan." "Sen alıştın mı?" Dedim. "Alıştım." Dedi. "Nasıl peki acıya alışmak?" Bir süre öylece gözlerime baktı. O an anlamıştım. Gözleriyle konuşup anlatmaya çalışmasını gerektirecek kadar zordu belki de onun için sorduğum sorunun cevabı. Gözlerinin çırpınışına daha fazla dayanamayıp önüme döndüğüm sırada aramıza bıçak gibi saplanan gerçek dudaklarından dökülüverdi. "Ölüm gibi." Acı biz gibiydi demek ki...