SİYAH

Mutluluk en ücra köşesinde saklanır aşkın.Bikere yeşerdimi yüreğinde sevda, keder hiçbir şeyinden ayrılmayan gölgesi oluverir insanın.Kaybedince sevdiğimizi acımızı dindirecek teselliler ararız.Bazen bir hatıra, bazen bir gülümseme akılda kalan.Ama hiçbiri tutmaz sevdiğimizin yerini.Ne yazık ki inançta tek başına yetmez çoğu zaman; biz inansakta başkalarını inandıramayız.Engelleriyle tutmazlarıyla var olur aşk.Bazen tüm engelleri aşacak kadar güçlü hissederiz kendimizi, ama yine de yetmez.Sevdiği bir kere üzdümü insanı hayal kırıklığı gölgeleyiverir aşkı.Ama şiddeti asla azalmaz, aksine katlanarak artar.Beklemekte aşka dahildir çoğu zaman.Sevdiği elinden kayıp gidiversede insanın asla tükenmez umudu.Güzel günlerin hayali kurulur hep çünkü aşk inançla başlar.Herşeye rağmen yine aşktır, sevdiğidir insanı ayakta tutan.Peki sizi ayakta tutan kişi gitse siz ne yaparsınız?