Kadın kırılmıştı, üzgündü. Tekrar terk edilmişti. Adamsa anılarının olduğu sokaklardan geçerek terk etmişti kadını. Kadın tekrar yalnızdı ve bu sefer nefretiyle yanacaktı, Ateşin. O an yemin etti. Sonunda ölecek olsa da oyunu kazanarak ölecekti.
-
"Aşk kelimesi farsça "Aşeka" dan gelir. Aşeka ise bir ağacı saran ve zaman içerisinde ağacı kurutup öldüren sarmaşıktır. Sarmaşık ağacı öyle sarmalıyor ki ağaç günden güne besinsiz kalıp kuruyup gidiyor. Sen benim Aşekamsın Alara. Beni sarmalayıp öldüren sarmaşığımsın, yaralarını başka bir adamın iyileştirmesine izin verme. Küllerinden yeni bir aşk yaşatmasına müsaade etme. O yaralarda, küllerde benim eserim. Kalbine ihanet etme olur mu papatya?"
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....