Η ιστορία δεν τελειώνει με τον πόλεμο.
Η Μάρτζυ και ο Λέβι, η Μικάσα και ο Έρεν, ο Άρμιν και η Άννι, η Χιστόρια και η Γιούμιρ, ο Ζαν και η Πικ, η Σάσα και ο Νίκολο... Όλοι έδωσαν μάχες, αγάπησαν, έχασαν, κέρδισαν και άφησαν πίσω τους μια νέα γενιά.
Τώρα, χρόνια μετά, τα παιδιά τους μεγαλώνουν σε έναν κόσμο πιο ήρεμο, αλλά όχι απαλλαγμένο από σκιές. Οι τιτάνες είναι εκεί, βοηθάνε, υπάρχουν, εξελίσσουν την ανθρωπότητα μέχρι με το είδος των ανθρώπων.
Η Κουτσέλ και ο Άντονι, η Φαίη και ο Τζούργκεν, η Κλάρα, η Άννα, η Κρίστα, ο Λέων και ο Έρβιν, κουβαλούν στις φλέβες τους το αίμα εκείνων που έσωσαν την ανθρωπότητα. Όμως τα δεσμά με το παρελθόν δεν σπάνε ποτέ.
Ένα αρχαίο μυστικό, κρυμμένο μέσα στις έρευνες της Χάντζι, θα τους παρασύρει σε ένα απρόσμενο ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο.
Θα βρεθούν αντιμέτωποι με το πιο σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας: την πτώση της Shiganshina. Εκεί όπου οι γονείς τους ήταν ακόμα απλοί στρατιώτες, αθώοι και άπειροι.
Θα αντέξουν να δουν τον πόνο που έζησαν οι γονείς τους; Θα αποκαλύψουν ποιοι είναι ή θα σωπάσουν; Και, το πιο σημαντικό... θα τολμήσουν να αλλάξουν την ιστορία;
ΜΕΡΟΣ 1ο:
το σκοτάδι καλύπτει το φως από την σκληρή πραγματικότητα και το οδηγεί στην κόλαση που είναι ο έρωτας. Εκείνος είναι το σκοτάδι. Εγώ είμαι το φως.
ΜΕΡΟΣ 2ο:
Συγκεντρώνομαι πάλι στον ίδιο στόχο και του αναφέρω με ψυχρότητα. "Τι άλλο να διορθώσω για όταν θελήσω να πυροβολησω;"
"Να μην κρύβεις τα συναισθήματα που έχεις για εμένα" αναφέρει σοβαρά και εγώ κατεβάζω το όπλο. Γυρίζω το κεφάλι μου προς αυτόν και αυτή την φορά τον κοιτάζω κατάματα. Τα μάτια του λένε όσα δεν τολμούσαν να πουν τα χείλη του. Το βλέμμα μου ταξιδεύει στα χαρακτηριστικά του προσώπου του και παρατηρώ το σφίξιμο του σαγονιου του.
"Σταμάτα να κοιτάς εκεί που δεν έχεις πρόσβαση" ψυθιρίζω νιώθοντας τα μάτια του να έχουν σταθεί στα χείλη μου.
"Άμα δεν μπορώ να σταματήσω;"
ΜΕΡΟΣ 3ο:
Μερικές φορές, δεν χρειάζεται να είσαι ο ήρωας της ιστορίας. Γιατί δεν θα νικάς πάντα. Έπρεπε να το είχα καταλάβει πιο νωρίς, γιατί τώρα πια είναι αργά. Θα καταστραφώ. Θα χαθω μεσα στο σκοτάδι που οδήγησα τον εαυτό μου. Εκεί οπου η χαρά δεν έχει θέση. Εκεί που όλα διαλύονται. Εκει που θα καταλαβω τι σημαινει "κενο".