L'Anima Ribelle / TAENNİE
"Kadın affeder meleğim,"
Jennie'nin kulaklarında çınlayan sözler ruhuna işlemişti. On yaşına kadar her gün duyduğu bu kederli sözler bir gün yakıcı bir sessizlikle bıçak gibi kulağına fısıldanmayı kesmişti. Fakat Jennie'nin zihninde çınlamayı bir gün dahi olsun bırakmamıştı. Ruhuyla bir olmuştu o kelimeler. "Kadın affeder..." Jennie birkaç kelimeyle harmanlanan ruhuyla şimdi yirmi yedi yaşında yetişkin bir kadındı. Zihninde fısıldanan, ruhuna yapışan sözlerin inadına Jennie karşı çıkıyordu. İlk defa affetmediğinde ise on sekiz yaşındaydı Jennie, part-time çalıştığı kafede kendisini depoya sıkıştırıp onu taciz etmeye çalışan patronunun eline bulduğu falçatayı geçirip, bunu yaralı bir hayvan gibi acılar içinde haykıran patronunun gözlerine bakarken yapmıştı. Henüz bir çocuk sayılırdı fakat o adamın acıdan kızaran gözlerine bakarken hırçın ruhuna inat, "Kadın affetmez!" diye fısıldamıştı. O gün ilkti fakat son olmadı. Jennie ruhuna karışan, zihninde fısıldanan sözlere inat her zaman tekrarlamıştı bu sözleri dudaklarıyla.
Kadın affetmezdi ve Kim Jennie bunu tüm dünyaya haykırmaya hazırdı...
L'Anima Ribelle: Asi Ruh
