TUTAMIYORUM ZAMANI

"Kal gittiğin yerde mutlu ol
Ya da gel, kalbimde tahta sahip ol"

O giden, artık geri gelmeyeceğini bilerek gitmişti. Zaman, ardında bıraktığı boşlukları doldurmadı, aksine her köşeyi biraz daha soğuk, biraz daha sessiz bıraktı. Dönse bile, eskisi gibi olmayacaktı; çünkü her gidiş, bir parça koparır insandan, bir parça karanlık bırakır ardında.

Kitaplarda okuduğumuz hikâyeler gibi değildi bu; gerçek hayatta, insanlar geri döner, ama eksilen bir şey hep vardır. Gözler aynı ışığı taşımaz, kelimeler aynı anlamı vermez. Ve o, ne kadar çabalasa da, ellerimiz bir zamanlar tuttuğu sıcaklığı geri getiremez. Çünkü zaman bir kez akıp gitmiştir; gidişin izi, dönenin yüzünde ve kalpte hep silinmez bir çizgi bırakır.

O yüzden, bazen en derin acı, dönenin yüzünü görmek değil, döndüğünde hâlâ içimizde eksik kalan boşluğu hissetmektir. Ve insan anlar ki bazı gidişler, ne kadar dönse de, geriye sadece hatıralarda yaşayan bir gölge bırakır.

Her cumartesi🙏🏻